DELİ AŞIKLAR: DOREL VE JENNIFER 1(ASKIYA ALINDI)

GİRİŞ

Merhaba, beni okuyacak veya okumayacak olan herkese... Size bu yazmaya başladığım roman türündeki yapıyı sunacağım. Söz konusu bu yapıda, aşktan meşkten çok insanların yaşadığı acıları dikkatlerinize sunacağım. Umarım, beğenirsiniz. Okuduğunuz esnada herhangi bir hatayla karşılaşacağınız gibi bir ihtimal söz konusu olduğundan, şimdiden affınıza sığınıyorum. İyi okumalar diliyorum...

BAŞLIYORUM...

Bir varmış, bir yokmuş diye başlıyorum, kendimden emin bir şekilde... Neden mi? Çünkü, hiçbir sorunum olmadı şu hayatta. Olsaydı da pek umursadığım söylenmezdi.

Ben dil düşkünü ve yabancı ülkeleri, özellikle İngiltere'yi, seven Dorel. İsmim çok değişik farkındayım. Çünkü, Özbekistanlıyım. Özbek atalarımız, bu ismi sıkça kullanmaktaymışlar. İnternete bile baktığınız zaman, ismimin anlamını göremezsiniz. Özbek atalarımıza göre; ismimin anlamı "güçlü, yiğit"miş. Annem böyle söyler hep. Nitekim, ismimi ne de olsa o taktı.

Ailemden söz edecek olursam; annem, babam, abim ve teyzem. Hep birlikte, Özbekistan'ın başkenti Taşkent'te yaşıyoruz. Burası harika bir yerdir. Hep sevmişimdir burayı. İnsanın içini rahatlatan bir hava, birbirinden güzel manzaralar...

Annem Perçin, babam Bilal; ağabeyim Güral ve teyzem Asmin. Abimin aynı zamanda bir nişanlısı var. Selen isminde ve hiçbir zaman onu gözüm tutmadı; ama ağabeyimin tercihlerine saygı duymalıyım.

Kibirli mi kibirli, acımasız mı acımasız bir annem ve yufka yürekli bir babam var. Babam yardımsever, dindar kısacası iyi bir adam, annem ise tam bir zalim şeytan. Neden böyle dediğimi anlayacaksınız. Bu yüzden, hep annemden nefret ettim.

Ama hiç umurumda değil.

Neden mi?

Çünkü, bana onun yapmadığı anneliği yapan,hastayken başucumda durup uyumayan ve bana çorba yapan bir teyzem var!.. Bunu kırk yıl düşünsem, annem bana yapmaz; ama ağabeyime yapar mı? Yapar. Sanki, oğlu değilim gibi hissediyorum bu yüzden.

Harikadır benim teyzem, her zaman benim yanımdadır. Mesela; ilkokulda anneler günü etkinliğinde yanımda olan kişi teyzemdi, sınıfça yaptığımız ve annelerin de katılması gereken pikniklere hep teyzem katılırdı. Kısacası benim annem teyzemdi.

Ağabeyim Güral, çok iyi biridir. O olmasaydı ne yapardım, hiç bilmiyorum. Neden mi? Anlatayım:
Bir gün, evimize annemin davet ettiği birkaç arkadaşı geldi. İçlerinden bir tanesiyle, bir şirket ortaklığı kurabilmek için türlü türlü iş yaparak gözüne girmeye çalışıyordu. İşte, annem de sırf bunun için kadının kızıyla arkadaş olmamı istedi. Bunu yapmaya mecbur olduğumdan, hemen kızın yanına gittim. Biraz muhabbet ettik. Kız öyle şımarık, öyle yapmacık ki konuşmasını bir duysanız sanırsınız güzelliğe bürünmüş çirkin cadı. Yalnız kız güzeldi, Allah var. Ben de nasıl oldu anlamadım; ama kızı yere attım. Bunun üzerine, annem ve arkadaşları yerlerinden fırlayıp yanımıza geldiler. Annem, hemen beni oradan alıp, odama götürdü ve beni bir güzel orada tartakladı. Hemen ağabeyim kapıda dikildi. Anneme " Eğer ki kardeşimi dövmeye devam edersen, cadaloz hanıma bu kadar yalakalığın sırf bir iş için olduğunu anlatırım. Kardeşimi rahat bırak hemen!.." dedi ve annemi çok şaşırttı ki resmen ağzı açık kaldı. Amacına ulaşıp beni kurtardı ve benim büyük bir kahramanım oldu.

Annem bu olaydan sonra başta ben olmak üzere ikimize de farklı bakmaya başladı. Nedenini de bilmiyordum, nasıl bir zihniyete sahip olduğunu da... Zaten o günden sonra teyzem hep yanımızdaydı ve her şey yolundaydı artık...

Kısa bir giriş oldu; umarım dikkatinizi çekmiştir...

Kendinize iyi bakın...

Resim: Taşkent/Özbekistan

İnstagram: Sedattraum