Voor het eerst naar Marokko

Deel 12

Paar uur later

Soufiane had me naar huis gebracht en ik zat nu thuis op de bank netflix te kijkem ik keek naar de tijd en het was 19.00 ik besloot avond eten te maken voor de hele gezin want ze zouden om 21.30 komen maar eerst begon ik te opruimen na een uur was ik klaar ik liep naar d keuken en besloot een aardappel schotel te maken met kipfilet
Ik liep naar de kast en zag dat we weinig aardappelen hadden ik liep snel naar boven en deed mijn zwarte sweater weer aan en deed me schoenen aan en liep naar een winkel 10 mijn van mijn huis vandaan ik kwam aan en zag een groepje jongens voor de deur en ze staarde mij aan maar ik liep gwn door naar binnen ik pakte wat aardappelen en blikje energie toen wou ik nog wat snoep en zat lang te staren tot er jongem kwam die ik buiten zag

heey zei hij ik keek hem aan en hij was licht getint en had groene ogen hij had mooi stijl haar die beetje door de war zat en hij had een grijze shirt met een zwart knie broek aan hij zag er best schattig uit

hoi zei ik en keek weer naar de snoep kan je geen keuze maken zei hij jaa te veel keuze hier antwoord ik terug hij pakte een zak snoep en zij deze is een aanrader en gaf hem aan mij ik keek hem aan en bedankte hem ik liep naar de kassa maar de jongen liep me achterna en stopte zijn pinpas in de apparaat en zei krijg je van mij en gaf me een knipoog ik werd rood en bedankte hem een liep uit de winkel ik en bedacht me dat ik morgen had afgesproken met soufiane ik liep door totdat ik opeens die jongen van daarnet naar me toe zag rennen hij kwam naast me lopen en zei is het niet gevaarlijk om alleen buiten te lopen zei hij nee hoor woon hier tog om de hoek oh oké zei hij hoe heet je eigenlijk leila antwoord ik mooie naam leila zei hij en ik lachte maar wat ik heet Amine zei hij ook mooie naam zei ik en liep door het was stil tussen ons hij verbrak de stilte en vroeg verlegen mag ik je nummer want je lijkt me een lief meisje en je bent ook een mooi meisje ik keek hem aan en stopte met lopen sorry Amine maar het kan niet

hij keek me zielig aan en vroeg wrm ik antwoorde met dat ik all iemand heb en hij kreeg een droevig gezicht hij zei dat hij nog wel met me zou lopen totdat ik thuis was en ik zei dat het goed was onderweg hadden we het nog over school enzo totdat we waren aangekomen ik bedankte hem en hij liep weg totdat ik opeens naar een mercedes keek die in mijn straat was geparkeerd en toen ik goed keek was het Soufiane hij keek me woedend aan en mijn hart ging te keer in mijn hoofd bedacht ik me allerlei dingen dat hij nou fout over mij zou gaan denken terwijl het totaal niet zo is

hij stapte de auto uit en liep boos mijn richting op DUS DIT IS WAT JE DOET ALS IK ER EEN PAAR UUR NIET BEN DAN GA JE GWN NAAR BUITEN EN KOM JE NOG DE STRAAT INLOPEN MET EEN ANDERE JONGEN TERWIJL WIJ SAMEN HEBBEN schreeuwde hij nee het is niet wat het lijkt zei ik NIET WAT HET LIJKT IK ZIE JE TOG AAN KOMEN KAKKEN MET EEN ANDERE JONGEN WIE IS DIE VIEZE HOND WAARMEE JE WAS schreeuwde hij verder ik wou weg lopen want luisteren zou hij tog niet doen WIE IS DAT VRAAG IK JOU schreeuwe hij ik draaide me om en zei kom me pas vragen wie het is als je normaal tegen me gaat praten en liep weg hij pakte me hard bij mijn arm en zei ZEG NU WIE HET IS AUWWW JE DOET ME PIJN SOUFIANE en tranen begonnen naar beneden te vallen JE KENT ME NOG MAAR PAS EEN WEEK EN JE HEBT HET NU ALL VERPEST SOUFIANE BEDANKT EN ZET DIE AFSPRAAKJE VAN MORGEN MAAR UIT JE HOOFD  schreeuwde ik en wou weglopen NEE LEILA SORRY LOOP NIET WEG en ik liep door en ging naar binnen ik brak in tranen uit en zat daar op de bank te huilen toen ik me opeens bedacht dat ik eten moest maken ik liep naar de keuken en begon aan het eten er vielen nog wel steeds tranen naar beneden maar dan veegde ik ze weg na een uur was ik klaar en dekte de tafel alvast ik liep naar mijn kamer en nam een snelle douche en kleed me om in een pyjama ik liep naar de woonkamer en zag me grote broer daar zitten ADAMMMM riep ik em ik liep op hem af en hij zei LEILAA LANG NIE GEZIEN ook all waren het 4 dagen maar alsnog en we knuffelen elkaar hij zei dat mijn ouders net hadden gebeld en ze zouden over een half uur hier zijn en we zaten dus allebei naar de tv te kijken totdat de deurbel ging