PasiliP (Poetry Compilation)

Tapik

TAPIK

Sa isang banda gusto mo siyang tapikin

Tipong siya’y lilingon at ika’y mahalin

Isang dampi sa kanyang balat, kahit isang saglit

Sana’y maramdaman niya, binigay niyang sakit

Isang tapik lang naman, pagmasdan niya sana

Iyong mga matang, kay tagal nangungulila

Sa kanyang ngiti, ika’y nangangarap nang gising

Kasabay ng hapdi hatid ng kanyang paglalambing

Alam mong pinaplastik mo na ang ‘yung sarili

Nang siya’y maka-text, parang ika’y kanyang pinili

Ang kanyang mga salitang ka’y sarap pakinggan

Bakit gan’un siya? Bakit hanggang text na lang?

Sa realidad halos hindi mo siya matingnan

Kasama niya’y iba, akala mo, ikaw lang

Iba ang kanyang nilalambing, daig mo pa isang tanga

Bakit siya ganyan…ginawa ka niyang reserba

 

Ang sakit at tipong gumuhuho na ang ‘yung mundo

Ang masaklap, pinaplastik mo din pati ang puso mo

Nangangarap pa din sa isang sulok ng ‘yung kaisipan

Ayaw mo na kaso hindi mo kayang pigilan

Gusto mo siyang tapikin, sana’y tigilan na niya

Bakit humantong sa ganito, manhid talaga siya

Nais mo’y isang tapik rin, sa malabong katotohanan

Bago ka tuluyang malunod sa plastik na kawalan