Rotterdam 1940~ 10 mei (1)
Ik loop de winkel uit met mijn nieuwe jas. Hij is zacht en van satijn gemaakt. Mijn vriendinnen kijken me allemaal jaloers aan. Ik krijg meteen spijt dat ik de jas heb gekocht. Hun ouders hebben niet zoveel geld als die van mij. Ik loop terug de winkel in. Saartje en Lotte volgen me mee naar binnen. 'Jullie mogen ook een jas uitkiezen' hoor ik mezelf zeggen. Ze vallen me dankbaar om de hals. Snel gooien ze hun versleten jassen op de grond en gaan jassen passen. Als ze allebei een jas hebben uitgekozen lopen we richting de kassa. Ik reken af en stap weer de winkel uit. 'Vaya wij moeten nog even werken, wij gaan dus.' Zegt Lotte. Voordat ik antwoord kan geven zijn ze al weg. Ik stap de stoep af en loop richting de villa van mijn ouders. Onderweg loop ik langs het café waar ik vroeger altijd afsprak met Lotte en Saartje. Ik kijk naar binnen en ik zie Lotte en Saartje het gezellig samen hebben. Ik besluit naar ze toe te gaan misschien hoefden ze niet meer te werken. Als ik naar binnen ben gestapt hoor ik Lotte tegen Saartje zeggen: zullen we Vaya dumpen voor ze erachter komt? 'Nee dat doen we niet we krijgen allemaal spullen' antwoordt Lotte. Ik voel woede in me op komen. Ik draai me om en loop boos weg. Als ik thuis ben laat ik me vallen op de bank. 'Moeder, vader! Ik ben thuis!' Geen reactie. Dan zijn ze vast weer aan het werken. Ze zijn ook nooit thuis. Ik besluit de radio aan te doen. Een luide stem schalt door het huis.
"Vandaag landden er Duitse parachutisten in rotterdam-Zuid. Hier zijn bommen op de stad geworpen. Het Noordereiland is bezet. De in Rotterdam gelegerde mariniers en eenheden van de Landmacht hielden de wacht bij de Maasbruggen waardoor de Duitsers er niet in slaagden de stad geheel in handen te krijgen." (2)
Het nieuws gaat met een schok door me heen. Ik begin te huilen. Ik wil het niet ik wil niet dat mijn leven verpest wordt. Ik sta op en loop naar mijn kamer. Hoelang gaat het nog duren tot ze hier zijn? Het maak ook niet uit ik zal me ertegen verzetten.
Bronnen:
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Bombardement_op_Rotterdam= (1) (2)
YOU ARE READING
Als je hart nog vrij is
Historical Fiction(Vanaf 2 kanten verteld als Vaya in concentratiekamp is. Vaya-Carl) Ik hoor niks meer. Ik hoor niks anders dan een piep in mijn oor. Dan word alles zwart voor mijn ogen. Ik probeer zachtjes mijn ogen open te doen. Het lukt. Schrijnende pijn in mijn...
