Bir terslik vardı. Etrafta sadece ormanın ruh titreten uğultusu vardı. Damarlarımda ki kan, bu denli ıssızlığa alışkın olmadığından katran olmuştu. Gün ışığına esir olmuştuk usul usul.
Orman ve gün ışığı!
Bedenini bırakmak istemeyen ruhun alacak...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Soğuk bedenin, sıcak enkazı"
O gece uyandı , yatakta diğeriyle göz göze geldi, soğuktu ama terliyordu , kendisinin sıcak mı soğuk mu olduğunu bile bilmiyordu , emin olsa kalkacaktı , 'barış " dedi ' içlerinden biri "o iyi değil ! Hiçbirimiz iyi değiliz . Buradan gidelim hemen." Dedi. "Napacağız biz simdi"dedi, iki elinin arasınaaldığıbaşını iki yana sallayarak.
Ölü!
Kimdi, kim öldürmüştü!
Ölüm neydi ? Ölüm, doğarken cehennemi deneyimlediğingizli bir yaşam mıydı?
Ya kader? Kendi ellerimizle mi seçiyorduk. Yoksa hayatın bize sunduğu kaderimi yaşıyorduk ?
...
5 saat önce
Alya!
Alya!
Gözlerimyarıkapanıkyarıaçık kulağıma gelen sesleri idrak etmeye çalışırken, uykuya esir oluyordum.Ama uzaktan gelen sesler bir kamcı gibi kulaklarımı deliyordu.
Alya!
Tekrar bir ses...
Barıştı bu, bu ses barışınsesiydi.Bulmuşlardı beni yine kurtarmışlardı. Oysa bilmiyorlar ki ben artık yaşamıyorum. Canlı bedenim cansızdı. Uyuşmuş olan bedenim bu defa korkuya direnememişti.
Zar zor çıkan sesimle onlara bağırmayabaşladım.
"Heyy... buradayım " güçsüz düşen kolumu kaldırabildiğim kadar kaldırıp sallamaya başladım.
"Buradayım! "
Çıkarttığım sesi ben bile duymuyordum. Kendimi biraz daha zorlandığımda başıma ince ağrılar girince nefes alış verişlerimi durduramaz hale gelmiştim.
"Alya!"
Barışın sesi tüm ormanda yankılanırken sesler dahada yakınlaşmayabaşladı.
