BALIN (TAMAMLANDI)

50.BÖLÜM:PERDE

 Merhaba arkadaşlar! Yeni bölüme hoş geldiniz. Beğenirseniz oylayıp yorum yapmayı unutmayın. Sizi seviyorum.

*****

 Oku bıraktığım anda, etrafı ölüm sessizliği sarmıştı. Zehirli ucu, solgun tenine değdiği yerden başlayarak tüm vücudunu yeşil-mavi karışımı bir renge bürümeye başladı. Damarları belirginleşti ve istediğim şeyi yaptı.

 Çığlık attı.

Birkaç adım geriledim. Vampir dişlerini çıkarmış bana yaklaşmaya çalışıyordu. Çok güçsüzdü.

Haftalar önce avladığım redcaps'in sözleri kulaklarımda çınladı.

 "Çok, çok güçlülerim var. Öleceksin."

 Ve işte şimdi; en güçlüleri, kadim başkanları ayaklarımın dibinde can veriyordu. 

 Hızla ayağa kalktı. Bu ani hareketi biraz ürkmeme sebep olmuştu. Kıyafetlerini yırtmaya başladı. Çünkü yanıyordu. Okun ilk değdiği yerden itibaren vücudu alev almaya başladı. Etrafındaki küçük bir alan da yanmaya başlayınca, geriledik. Alev çemberi genişledi. Ortasında kalmış, çığlık atmaya devam ediyordu. 

 Nefesimi tuttum. En zevkli kısmın başlamasına çok az kalmıştı. 

 O, kadimlerden birisiydi. Gökyüzü yarılıyormuş gibi gelen sesle, herkes kafasını yukarıya çevirdi.

 Gülümsedim.

 Uzun zamandır alevlerden yüksekte durmaya çalışıyordu ama şimdi, aralarına saklanmaya, bir an önce kül olmaya çalışıyordu.

 Evet, o kadimlerden birisiydi. Ölmemeliydi.

 Gökyüzündeki yarıktan çıkan siyah duman ve yavaşça süzülen figür, duyduğum en korku dolu çığlığa sebep oldu. Çemberin içinde, korkudan kafayı yemiş şekildeydi.

  O, dumanların arasından çıktı. 

 Elinde, kırmızının en koyu tonundan bir mızrakla alev çemberinin içine yönelirken, yüzünün olmadığı fark ettim. Şimdi, tüylerim ürpermeye başlamıştı.

 Uzandı ve vampirlerin yeryüzündeki temsilcisini boynundan yakaladı. Parmak uçlarını boynunda birkaç saniye tutup bekledi. Vampir, mide bulandırıcı bir şekilde kan kusmaya başladı. Vampir olduğu süre boyunca içtiği tüm kanlar şimdi alevlere karışıyordu.

 Son kan damlası çenesinden süzüldükten sonra, hareketsiz kaldı. Elleriyle mızrağı boynundan geçirip dumanların arasına çekildi. Önce onlar, sonra dumanlar kayboldu. Gökyüzü, gürültülü bir şekilde kapandı. 

 Kafamı yere tekrar indirdiğimde, karşımda sadece bir hiçlik kalmıştı.

                         *****

  Diğer yanda, çok uzaklarda, kadim başkanın sonsuza kadar kayboluşunu hisseden başkası vardı.

  Denizin en derinlerinde, sürüklenmeye başladı. Yüzeye ulaşması günlerini alacaktı ama o şimdiden hissediyordu.

  Büyülü gözlerini açtı.

                          *****

 Herkes tamamen donmuş vaziyetteydi. En sonunda Arel, "Gidelim." diyebildi. Arkama döndüğümde, Pars'ın bakışlarıyla karşılaştım.  Bu sefer, ne demek istediklerini anlamak çok zordu.

 Araçlara döndük. Aden yanıma oturmuştu.

 "Çok aptal bir kızsın." Cevap vermedim ve o devam etti.