Promises {dutch Harry Styles Fanfiction}

004

LANA’S POV

Slapen zeg ik tegen mezelf. Gewoon gaan slapen. Niet denken aan groene ogen , niet denken aan zijn mooie haar, just don’t. Fuck Lana nu doe je weer. Ik denk aan Liam, een jongen die ik ben tegen gekomen met het kennis maken met mijn klas. Hij is knap, bruin haar, bruine ogen, en een amazing smile. maar niet zo mooi als die van Harry. Zegt het stemmetje achter in mijn hoofd. Dat klopt. Maar Harry is raar en doet rare dingen. Liam is in tegen stellig normaal. Vandaag ben ik met hem gelopen en heeft hij me de weg gewezen, aangezien hij er al vanaf maandag was. Ik pas van af gisteren. 23:30 zie ik op de klok. Slaap. Verdomme Lana. Ik sta op en probeer naar de badkamer te lopen. Ik tast met mijn handen in het duister. Ik voel het fornuis. Hier wilde ik niet naar toe en ik giechel. Ik slaak een gilletje als ik met mijn elleboog een pan van het aanrecht stoot. Met heel veel lawaai. ‘Lana?’ roept Rachel met een slaperige stem. ‘Alles oké, ik liep naar de badkamer maar omdat het zo donker was liep ik verkeerd’ lach ik. ‘ga maar weer veder slapen.’ Roep ik er nog achter aan. Het is weer stil. Ik sluip naar de badkamer en poets mijn tanden voor de tweede keer deze avond. Ik kijk in de spiegel. Mijn haar zit in de war en mijn ogen zijn rood. Ik gaap. Snel ga ik naar de wc, was mijn handen en kruip weer onder de warme dekens. Na een lange tijd woelen en draaien val ik in een lichte slaap.

‘je bent mooi Lana, als je lacht’ zeg hij verlegen. Ik bloos, sta op en pak mijn drinken van de tafel. Niet zenuwachtig zijn spreek ik mezelf toe. Ik ga weer naast hem op mijn bed zitten, en leun tegen hem aan. Samen zitten we een film te kijken. ‘zullen we een rondje gaan lopen?’ vraagt hij plotseling. ‘ja is goed’ zeg ik en ik glimlach lief terug. Samen lopen we buiten. Als we ineens op een bankje zitten doet hij een arm om me heen. ‘lana, ik weet niet hoe ik het moet zeggen maar ik vind je leuk, leuk leuk.’ Hij bloost en kijkt naar de grond. Mijn hart maakt een sprongentje. ‘ikke.. ik.. ik jou ook’ antwoord ik weifelend. Hij leunt naar voren. Gaat hij me zoenen? Nee, oh my god. Steeds komt hij dichter bij. Ik voel zijn adem op mijn huid. Hij bijt op zijn mooie roze lippen. ‘mag ik?’vraagt hij als een gentleman? Ik beantwoord zijn vraag met een glimlach. Hij komt nog dichter bij. Ik leun een beetje naar voren. Ineens is hij weg. Nergens te bekennen. ‘harry, waar ben je?” fluister ik. ‘harry?!?!’roep ik nu iets harder. “HARRRYYY?!”

Ik schiet overeind, nat van het zweet. Nee. Dit is een grap. Ik heb net verdomme toch niet over Harry gedroomd. Tranen schieten in mijn ogen. Ik kan niet verliefd zijn op zo´n soort jongen. Gewoon niet. Ik sla de deken van me af. Op dat zelfde moment komt Rachel binnen. 'oh, hey mop! Ontbijt staat klaar, wat zullen we vandaag gaan doen?´  ik antwoord niet, mij gedachte zit nog bij Harry. ´schat, huil je nou?´ vraagt Rachel bezorgd. Ik kijk haar aan met waterige ogen. ´oh, lieverd. Wat is er?´ 'ik mis thuis gewoon een beetje´ lieg ik. Ik ben nog nooit zo blij geweest om van huis weg te zijn. Geen moeder die aan mijn kop zuurt. Geen vader die elke jongen waarmee ik thuis kom afkeurt. Ik kan alles doen wat ik wil. ´we gaan vandaag zwemmen, ik heb gehoord dat er een super gaaf meer is. Iets verder op.´ verteld Rachel enthousiast. ´oké! Super leuk. Hoe komen we daar? We hebben geen auto, of gaan we met de bus?´ vraag ik. ´oh nee, we rijden met Harry mee, dat bood hij zelf aan. Gezellig toch?´zegt rachel. ´zeker´antwoord ik. Daar gaan we weer denk ik zelf. Ik drijf mezelf in de armen van een of andere badguy. Ik slik de tranen weg. ´och lieverd, die heimwee is zo weg.´ zegt Rachel lief. Ik kink. Als dat nou alleen het probleem was. Ik eet snel mijn boterham op, spring onder de douche, scheer mijn benen en oksels. Doe mijn leukste bikini aan. Mijn haar in een staart. En een beetje waterproof mascara op. ´Lana, kom je? Harry is hier!´ roept Rachel. Ik slaak een diepe zucht en kom de badkamer uit. Ik kijk recht in de groene ogen van Harry. 'Hoi.´ zegt hij en hij glimlacht er bij waardoor zijn kuiltjes te voor schijn komen. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik. ´Hey´zeg ik onzeker terug. Met z´n drieën stappen we de auto in en rijden richting het meer…

Bedankt voor de reads.

Vote

Comment

Follow <3 xx