The Black Sheep

#2 Explanations

Άνοιξα την παλια ξυλινη πόρτα και μπήκα μέσα στο κατασκοτεινο σπίτι. Παρακαλούσα βουβά πως η μητέρα μου είχε πάει να ξαπλώσει και δεν με περίμενε να γυρίσω...

Κλείδωσα την πόρτα και άφησα τα κλειδιά στο τραπεζάκι στο χολλ. Με ελαφριά βήματα κατευθύνθηκα προς την ψηλή σκάλα που χώριζε το καθιστικό από την τραπεζαρία. Όμως στην πορεία σκόνταψα πάνω στο μακρόστενο χαλί του διαδρόμου και σωριαστηκα φαρδιά πλατιά στο πλατυσκαλο...

Εκείνη τη στιγμή τα φώτα άναψαν και αναγνώρισα την φιγούρα της μητέρας μου στο τέλος της σκάλας.

Σηκώθηκα πάνω και τίναξα τα ρούχα μου.

"Που ήσουνα Κειτλιν;!"

Έτσι με αποκαλεί όταν είναι νευριασμένη...

"Εμ..."

"Σε περίμενα να με βοηθήσεις με τα έπιπλα στην τραπεζαρία! Αναγκάστηκα να τα κάνω όλα μόνη μου και ξέρεις πως δεν είμαι καλά...!" φώναξε και άρχισε να κατηφορίζει τη σκάλα.

Δεν μπορούσα να της πω τι είχε γίνει σήμερα. Αρκετά πράγματα είχε ήδη στριμωγμένα στο μυαλό της. Το διαζύγιο, την μετακόμιση... Δεν ήθελα να της δημιουργησω περισσότερα βάρη.

"Συγγνώμη μαμά, έχασα την αίσθηση του χρόνου. Ήμουν έξω με τον Πητ και τα παιδιά και ξεχαστηκαμε λιγάκι..."

"Λιγάκι; Η ώρα είναι 11! Έχω να σε δω όλη μέρα..! Σε έχω πάρει 20 τηλέφωνα!"

"Το ξέρω, έχεις δίκιο... Και θα επανορθώσω. Αύριο μετά το σχολείο θα αδειάσω το γκαράζ μόνη μου, εντάξει; Μόνο μην φωνάζεις, είμαι πολύ κουρασμένη." απάντησα και ξεκίνησα να ανεβαίνω τη σκάλα για το δωμάτιο μου.

"Που σε πήγε πάλι αυτός;!" σταύρωσε τα χέρια της.

"Πουθενά που θα μπορούσα να πάθω κάτι κακό..."

Η μητέρα μου ποτέ δεν συμπαθούσε τον Πητ, ούτε τους γονείς του. Έλεγε πως δεν ήταν αυτοί που έδειχναν στον κόσμο. Πώς είχαν κρεμάσει μια μάσκα για να είναι αποδεκτοί. Για να μπορούν να μεταχειρίζονται τα απλεστα χρήματα τους χωρίς να δέχονται αρνητικά σχόλια...

Μπήκα στο δωμάτιο μου και κλείδωσα την πόρτα. Πληκτρολογησα γρήγορα ένα νούμερο στο τηλέφωνο και περίμενα να ακούσω την φωνή από την άλλη γραμμή.

"Έφτασες;"

"Ναι μπαμπά, σώα και αβλαβής." είπα χαμηλόφωνα.

"Γιατί ψιθυριζεις;"

"Δεν θέλω να με ακούσει η μαμά..."