The Black Sheep

#5 Losing My Sanity

Μόλις πάτησα το πόδι μου έξω από την σιδερένια καγκελόπορτα, το θέαμα που αντίκρισα μου κίνησε την προσοχή.

Έξω από το σχολείο βρίσκονταν καθισμένοι μαθητές της πρώτης της δευτέρας και της τρίτης. Κι όμως το θέαμα ήταν απολύτως φυσιολογικό. Επικρατούσε για πρώτη φορά σήμερα μια ακατανίκητη βαβούρα. Παρέες ήταν συγκεντρωμένες και μιλάγανε έντονα, κάποιοι άλλοι μαθητές φωνάζανε και γελάνε υστερικά. Εντόπισα το αγόρι που είχε πετάξει νωρίτερα το πιρούνι στην τραπεζαρία, τώρα πια καθόταν ήσυχα σε μια γωνιά και μιλούσε στο τηλέφωνο.

Όλοι ήταν εκεί, εκτός από δύο άτομα. Τον Τζέικ και τον Πητ. Έτρεξα προς το μέρος των φίλων μου, η Τζόαν και η Μάρθα καθοντουσαν στο κέντρο του πλήθους και μιλάγανε με κάτι αγόρια από την ομάδα ποδοσφαίρου.

"Αχ, δόξα τω Θεώ είστε καλά!" αναφωνησα και τις έσφιξα και τις δύο σε μια αγκαλιά.

"Εμ, μα φυσικά και είμαστε καλά... Γιατί να μην ειμασταν;" απάντησε η Μάρθα αποδεσμεύοντας το άγγιγμα μου.

"Ναι, τελικά αποδείχτηκε πως ήταν λάθος συναγερμός. Αλλά ποιος νοιάζεται τουλάχιστον γλυτώσαμε δύο ώρες μάθημα..." συμφώνησε η Τζόαν.

"Μα τι είναι αυτά που λέτε; Σήμερα..." σταμάτησα την προσταση στη μέση. Και οι δύο με κοιτούσαν με ένα ανεκδιήγητο βλέμμα. Σαν να ήμουν τρελή.

"Τώρα που το λες, σήμερα, δεν σε είδα στο μάθημα της ιστορίας. Που ήσουν;" ρώτησε η Μάρθα.

"Μα σήμερα δεν είχαμε ιστορία..."

"Είχαμε. Την πρώτη ώρα. Και την δεύτερη." συμπλήρωσε εκείνη και έβγαλε έξω το πρόγραμμα των μαθημάτων από την τσάντα της. Όντως έγραφε πως το πρώτο δίωρο είχαμε ιστορία...

Έβγαλα κι εγώ το δικό μου και έκπληκτη ανακάλυψα πως έλεγε πάνω πληροφορική.

"Να κοίτα." Το γύρισα προς το μέρος τους για να το διαβάσουν...

"Ακριβώς" είπε η Τζόαν. "Πρώτη και δεύτερη ώρα: Ιστορία."

Το ξανατραβηξα προς το μέρος μου εκνευρισμένη. Έχουν φτάσει τρίτη λυκείου και δεν ξέρουν να διαβάζουν!

Όμως κάτι ανήκουστο έγινε. Κάτι που με έκανε να αμφισβητήσω το κατά πόσο είχα ακόμη τη σωφροσύνη μου...

Το πρόγραμμα τώρα έγραφε πάνω, πρώτη και δεύτερη ωρα: Ιστορία.

Κοίταξα για άλλη μια φορά τα δύο κορίτσια που στέκονταν μπροστά μου. Το βλέμμα τους έκρυβε κάτι. Μία κενή επιθυμία.