Κεφάλαιο 9...

1.8K 158 80
                                    

"Μου έλειψες μαμα"της λέω καθώς καθόμαστε αγκαλιά στον καναπέ στο σπίτι μας.

"Και εμένα αγάπη μου πολυ"

"Μαμα θα τα καταφέρει;"λέω αναφερόμενη στον Άδη

"Είμαι σίγουρη, μην ανησυχείς είναι δυνατός πιο πολύ από όσο φαντάζεσαι και η αγάπη του για σένα τον κάνει ακόμα πιο δυνατό"

"Τον συμπαθείς;"

"Ναι μου θυμίζει τον μπαμπά σου"

"Μαμα τι έκανες όταν έφυγα;"

"Αρχικά ανησύχησα μετά όμως ήρθε και με βρήκε ο Άδης, μου είπε τι νιώθει για σένα και πως θα είσαι μαζί του"

"Δεν μου το είπε ότι ήρθε"
"Και εσύ τι σκέφτηκες;"

"Ότι σε αγαπά, είναι αποφασισμένος και ότι θα είσαι καλά μαζί του το είδα στα μάτια του και τώρα το βλέπω στα δικά σου ότι τον αγαπας"

"Αχ μαμα"







Άδης pove...

Φτάνω στην αίθουσα που είναι ο Δίας και μόλις τον βλέπω χτυπάω το δικρανο μου στο πάτωμα και τρανταζεται όλος ο χώρος γύρω μας μαζί με το  Δία.

"Γιατί πείραξες την Περσεφόνη;!Με πιο δικαίωμα!!"Φωνάζω καθώς τον πλησιάζω και του δίνω μία δυνατή μπουνιά που τον πετάει στον απέναντι τοίχο.

"Δεν είχα σκοπό να την πειράξω άπλα ήθελα να σου τραβήξω την προσοχή και να μου δώσεις πίσω το όπλο μου το οποίο έκλεψες, εκείνο που είναι η πηγή της δύναμης μου " μου λέει καθώς σηκώνεται από κατω.

"Είσαι γελοίος και δεν έχω το όπλο σου!!"του λέω και μου επιτίθεται με πετάει πίσω και αρπάζει μια από τις αστραπές που του έχουν μείνει και μου το πετάει τραυματιζομαι στο μπράτσο και πέφτω πίσω δημιουργοντας μια ρωγμή στον τοίχο τότε καθώς σηκώνομαι να του επιτεθω πίσω μια φωνή μας σταματά.

"Οο πόσο μου έλειψαν αυτές οι υπέροχες οικογεινειακες στιγμές"

"Ποσειδώνα " λέω εγώ

"Άδη μου τι κάνεις καιρό έχουμε να τα πούμε, πως ο κάτω κόσμος;"

"Παραμένει κάτω! "Απαντάω εγώ ειρωνικά.

"Δία τι κάνεις έμαθα πως ψάχνεις αυτό " λέει και βγάζει το σπαθί του Δία κάτω από την καπα του.

Πλάκα μου κάνεις τώρα...

Οο έλα τώρα εγώ είμαι ο κακός αδελφός εδω πέρα.

"Δεν θα ρωτήσεις γιατί το πηρα;"

"Όχι γιατί ότι και να πεις θα το πάρω πίσω!"

"Το πείρα γιατί μου έκλεψες την αγάπη μου, την Ήρα!"

Α καλά ότι θυμάται χαίρεται.

Ο νουμπας αδελφός.

Αλλά λόγια να αγαπιόμαστε λες και η Ήρα αυτόν ήθελε.

"Η Ήρα με διάλεξε πρώτα και όχι εγώ αυτήν " λέει ο Δίας

"Λάθος είχα έρθει κοντά της μέχρι που σε είδε και ερωτεύτηκε!!!"

"Ναι, καλά όλα αυτά και το ανεκπλήρωτο πάθος σου αλλά εμένα γιατί με έμπλεξες;!"

"Για να συμμαχήσεις μαζί μου ενάντια του Δία " Απαντάει με μια φυσικότητα

"Δεν θέλω και δεν έχω σκοπό να το κάνω και να μπλέξω. Δεν με ενδιαφέρουν πια αυτά, ούτε οι κόντρες μεταξύ μας εξάλλου μην ξεχνάς πως εσύ ήσουν μαζί του όταν με στείλατε εκεί που είμαι τώρα οπότε πιο ο λόγος να σε βοηθήσω!!"λέω έντονα και αυτός με χτυπάει με την τρίαινα του στα πλευρά από τα δεξιά και με τραυματίζει σοβαρά αίμα αρχίζει να τρέχει και η πληγή είναι βαθιά αρκετά.

Τότε ο Δίας με μια κίνηση του χεριού του παίρνει πίσω το σπαθί του και με την δύναμη της αστραπής ρίχνει  τον Ποσειδώνα αναίσθητο στα μπουντρούμια κατω.

Αμέσως μετά έρχεται προς το μέρος μου και κοίτα την πληγή μου καθώς μου σηκώνει ελαφρά το κεφάλι.

"Πάνε με πίσω στο βασίλειο μου, κοντά στην φωτιά θα ανακτήσω δυνάμεις και ειδοποίησε την Περσεφόνη " λέω βραχνά και αυτός εκτελεί τις εντολές μου αμέσως.












Γειά παιδιά νέο κεφάλαιο 🐢🐢🐢

Ελπίζω να σας αρέσει και συγνώμη που είναι μικρούλη 😆🐰🐰

Συγγνώμη για τα ορθογραφικά λάθη  😬😢

Ψηφίστε και σχολιάστε γιατί με βοηθάει πολύ 💬💭⭐


Μέχρι το επόμενο...

Φιλάκια Τανια 🌞🌞🌞

Φιλάκια Τανια 🌞🌞🌞

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Hades...Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα