Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)

12.BÖLÜM

CANLARIM AZ VE ÖZ OKURLARIM BU BÖLÜMÜ İSTEĞİNİZ ÜZERE ERKEN YAYIMLADIM.BAZEN OKUMA SAYIM AZ OLDUĞU İÇİN YAZMAK HİÇ İÇİMDEN GELMİYOR AMA GÜZEL YORUMLARINIZ SAYESİNDE BİRAZ OLSUN MORAL BULUP YENİ BÖLÜMÜ YAZIYORUM.DESTEK VE YORUMLARINIZI BEKLEYEN BENCİL BİR YAZARINIZ VAR UNUTMAYIN. UMARIM BEĞENİ VE KEYİFLE OKURSUNUZ SEVİLİYORSUNUZ.ALLAH'A EMANET OLUN...

NOT:OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN...YOKSA KÜSERİM...                                         

 ..............OĞUZUN AĞZINDAN..............

Sabaha karşı döndüğümüz evde kapıyı bize annemin ahretliği Meliha teyze açmıştı.Elifi her zaman olduğu gibi ona emanet edip çıkmıştı annem evden.Bizi görünce merakla konuşmaya başlamış arkamda duran Lamia görünce hayretle açılan gözleri kırpıştırarak şaşkınlıkla yüzümüze bakmıştı.Artık o güzel beyninden ne geçirdiyse yüzünde hiç masum olmayan bakışıyla sırıtıyordu karşımızda.

"Hoş geldiniz.Aman yavaş geçin Elifi uyutana kadar göbeğim çatladı.Ben babamı istiyorum bu gün onunla uyuyacaktım dedi tutturdu."Kapının ağzında soluksuz konuşmaya devam eden Meliha teyzeyi kolundan tutup hafiften ittirdim.

"Meliha teyze hani izin versen de geçsek.Malum hava soğuk ve şu an gördüğün gibi üzerimde mont yok ve üşümeye başladım."Bir bana birde arkamda duran Lamia ya baktı şöyle bir.Yine aynı gülümseme ile kapıdan çekilirken bende onun baktığı yere baktım.Montumun içinde utançla başını öne eğmiş kıza,kızarmış mıydı o?Yoksa yine ateşimi yükseldi?Kaşlarım bu düşünce ile istem dışı çatıldı.Tekrar kötüleşmezdi umarım.

"Anne hadi içeri girin,dışarı çok soğuk daha fazla beklemeyin."Deyip hep beraber daha fazla kapının önünde oyalanmadan salona geçtik.Lamia hanım çekingen gözle olduğu yerden dururken annem kolundan yakaladığı gibi koltuğa oturttu.

"Dikilme öyle sanki ilk kez geldiğin evmiş gibi.Rahatına bak güzel kızım hastasın zaten otur şuraya dinlen biraz."Başını hafifçe sallayıp koltuğa iyice sindi.O kadar bitkin duruyordu ki bir an önce iyileşmesi için iyi bir bakımın yanı sıra ilaçlarını düzenli alması gerekiyordu.Tabi ya ilaç hemen mutfağa gidip bir bardak su aldım.Salona geçerek elimdeki bardağı orta sehpaya bırakarak masanın üzerine bıraktığım ilaç poşetinin içindeki ağrı kesiciyi alarak Lamia hanıma uzattım.Şaşkın gözle bakan bu sefer annem oldu.Bende durumu kurtarmak için şaşkın gözlere açıklama gereği duydum.

"Doktor Lamia hanıma yazdı.Ateşi yükselirse diye ağrı kesici ve ateş düşürücü hap."

"Ay ateşin mi yükseldi yoksa?Dur bir bakayım."Annem hemen Lamia'nın alnına elinin tersini yasladı.

Bekledi.Bekledim.

Bekledi.Baktım.

Dudaklarını kıvırdı.Tek kaşımı kaldırdım.

"Eee ateşi yok.O zaman yanakların niye kızardı?Soğuktan mı acaba?"Ah!Anne bir anlasam bende niye olduğunu.Ciğerlerimi rahatlatmak için derin bir soluk çektim.

"O zaman sen Lamia hanımı rahat etmesi için misafir odasını hazırla baksana çok bitkin duruyor."Sanki çok matrak bir şey söylemiş gibi annem ve Meliha teyze kıkırdayınca tek kaşımı kaldırıp onlara baktım.

"Tamam oğlum hemen kalktım.Meliha hadi sende gel bana yardım et."Bu kadınlar var ya yeminle şeytana papucu ters giydirir.O imaları ben anlamadım sanki.O kıkırdamaları da.Neyse konuşup şimdi şu bitkin hali ile hiç iyi durmayan kızı utandırmanın gereği yok elbet yalnız kaldığım bir anda ifadelerini alırım ben sizin. İkisi misafir odasına geçerken bende tekli koltuğa oturdum.Üşüyor muydu acaba?Hala montum üzerinde tuttuğuna göre kesin üşüyordu.