Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)

20.BÖLÜM

EVET TATLIŞLARIM YENİ BÖLÜMÜ BU SEFER SİZLERE ERKENDEN SUNDUM.YALNIZ BİR FARKLA BU BÖLÜMÜ ÜÇÜNCÜ AĞIZLA YAZDIM.ŞİMDİ CANLARIM EĞER BU ANLATIMIMI BEĞENDİYSENİZ BU ŞEKİLDE DEVAM EDECEĞİM EĞER YOK DİĞER ŞEKİLDE YAZ ONU DAHA ÇOK SEVİYORUZ DERSENİZ O ŞEKİL DEVAM EDECEĞİM.YORUMLARINIZDA BUNU BELİRTİRSENİZ BENİ ÇOK MUTLU EDERSİNİZ.ŞİMDİDEN İLGİNİZ VE DESTEĞİNİZDEN DOLAYI ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.ALLAH'A EMANET OLUN...

İYİ OKUMALAR...

OĞUZUN AĞZINDAN

Benim silah bakımı konusunda ne kadar hassas olduğumu ve Yıldırım ekibini sırf bu yüzden sık sık topladığımı bilen emniyette ki polis arkadaşlar alışılagelmiş bu durumu yadırgamamışlardı.Bu detayı bildiğim için ekibi mühimmat deposundan çıkarmadan kısaca yapacağımız operasyonu anlatmış geri kalan detayı da Osman babaya bırakmıştım.Çok fazla dikkat çekmemek ve içerdeki haine fırsat vermemek için ekibimle son kez konuşup çıkmaları gerektiğini söylemeliydim.Yoksa yakalanma riski artabilir yapılacak operasyon suya düşebilirdi.

"Beni anladığınızı düşünüyorum çocuklar şimdi Turgut,Mustafa siz bu operasyona gelmiyorsunuz."Dediğimde ikisi de nedenini bilmedikleri için yüzüme anlamadıklarını belirten bakış atınca açıklama gereği duydum.Benim için yerine getirecekleri bu görev en az diğeri kadar önemliydi.

"Oğlum bakmayın öyle size başka görev vereceğim."

"Emredin amirim!!"

"Size evi...Yani benim evi emanet ediyorum.Eğer olur da işimiz uzar yada bir sıkıntı olur evdekiler size emanet.Ayrıca..."Her ne kadar Ufuk'un çenesinin durmayacağını bilsem de Lamia ve Elif'i okula onların bırakmasını isteyecektim.Bu taviz vereceğim bir şey değildi ve onların güvenliğini başkalarına emanet edemezdim.

"Ben göreviniz bitti diyene kadar orada kalacak Lamia ve Elif okula siz götürüp getireceksiniz."Dediğimde gelen ooo sesleri beni gıcık etse de yapacak bir şey yoktu.Bir kere Ufuk boş boğazı Lamia ile aramızdaki nikahı görmüş hiç beklemeden tüm ekibe yetiştirmişti.

"Ooo kardeşim sizin görev bizimkinden daha önemli işin ucunda Lamia yengemiz var."Ali ve Ufuk yumruk tokuştururken kaşlarım çatmış onlara bakmaya başlamıştım.Ufukta bunu fırsat bilip Alinin arkasından lafa girdi beklemeden.

"Ha birde sakın yenge demeyin yoksa Lamia yenge Allah yarattı demez canınıza okur."Dediğinde ekip gülmeye kaldığı yerden devam ederken yeşil şapkamı düzeltip duruşumu dikleştirdim.Yoksa bu şamata sabaha kadar sürer hepsini şuracıkta gebertir Osman babayı da arayıp bahane olarak eğitim zafiyeti der geçiştirirdim.

"Kesin gırgırı eşek herifler.Ulan Ufuk bunun hesabı sana çok kötü ödeteceğim düş önüme."

"Ama amirim şimdi oldu mu ne güzel aşkınızdan bahsedecektik daha yani sizin Lamia yengeye olan aşkınızdan."

"Oğlum yere düşerken mabadının yerine kafanı mı vurdun sen?Hayır ters etki yapmış gibi yoksa beynin orada mı?"Dedim elimde tuttuğum M16 poposuna dürterken.

"Eğer oradaysa bu sefer gerçekten vurayım da kendine gelsin o nohut tanesi."Bu sefer benim söylediklerime oolayan işsiz ekip üyeleri işin artık suyunu çıkarmışlardı.

"Dikkat!!"Diye gür bir sesimle hizaya getirdim hepsini yoksa bu şamatanın biteceği yoktu.

"Herkes anlaştığımız gibi buluşma yerine dağılın.Sende benimle geliyorsun boş boğaz."Ufuk'u ensesinden tuttuğum gibi çıkışa sürükledim.Sanki ölmeye değil de düğüne bayrama gidiyor gibi neşe içinde çıktı tüm ekip.Ne hüzün vardı yüzlerinde nede endişe.Onların bu hallerini gören diğer polis arkadaşlar gururla onları seyrediyor arkalarından analar ne aslanlar doğuruyor diye hayranlıkla bakıyorlardı.Hepsi boylu poslu tuttuğunu koparan adlarına layık yıldırım gibi polislerdi.İndikleri yerleri yerle bir edecek kadar güçlü ve heybetliydiler.