Married To The Idol

Chapter 16

Kanina pa sa habang naglalakad ako pauwi kinakabahan na ako. Mas doble ngayong nasa tapat na ako ng pinto ng bahay. Nagsign of the cross pa ako bago pumasok. 

Sana hindi ako pagalitan ni Alien. 

Dahan-dahan pa akong naglakad papasok. Umaasang sana naunahan ko si Vann.

Kaso mukhang hindi ata sumasang-ayon sakin ang tadhana. 

Nasa first step ng hagdan si Vann, nakatayo. Staring me----No, he's glaring at me. Bigla nalang ako napaatras. Sheeems, turn on na ata yung Goku mode nya, help. 

"Ugh, Hi Vann" tapos ngiti ng kinakabahan. 

Jusko sa mga ganitong pangyayare talaga ako kinakabahan at natatakot kay Alien eh. Yung mga pagsusungit na nakakaya ko pa, pero kapag galit na sya, huhu di ko kaya. 

"Hindi ka ba talaga marunong makinig?" galit na sabi nya

"Okay lang ako Vann, wala namang nangyare sakin kanina" sagot ko. 

"What if something happens to you dahil sa pagiging matigas ng ulo mo?"

"dangsin-eun jeongmal baboya" (You really are stupid) Dagdag nya pa.

He sounded like dad. 

"Pero wala ngang nangyari-----"

"Damn it Kaillene! Stop being stubborn!" galit na sigaw nito. One more thing na nagpatunay na galit nga si Vann sakin is tinawag nya ako sa first name ko. Either 'Kai' or 'Babo' kasi ang tawag nya sakin.

"I told you to not attend class pero hindi mo sinunod. Bakit ba ang hirap mong makinig? you don't know how worried people around you are" dagdag nya pa. 

Alam ko namang mali yung ginawa ko eh. Pero kasi okay naman na talaga ako. Tsaka isa pa, ang boring dito sa bahay. Di ko naman ineexpect na magagalit ng sobra 'tong si Vann. 

"Kailan ka pa naging worried sakin?" bigla kong natanong

Hindi naman ganto si Vann sakin dati eh. Ni wala ngang pake kahit na magkasakit ako. Bakit ngayon..... ang weird talaga nitong Alien na 'to. 

"Nag aalala lang ako sa sasabihin at iisipin ng parents mo" sabi nya at tinalikuran ako at umakyat na sa hagdan. 

Alam ko naman yon. Worrying about me is not in Vann's vocabulary. Di naman ako umaasa na kahit konti nag aalala sakin yang Alien na yan. Hindi ako dissapointed. 

Umakyat nalang din ako at pumasok na sa kwarto ko. 

--------

Dinner na kaya nandito na ako sa dining area kasama si Manang Ester. 

"Uhm Manang, Si Vann po?" 

Kahit naman galit sakin si Vann ngayon, nag aalala parin ako sakanya. Nature ko na ang pagiging maalalahanin kaya wag kayong issue dyan. Isa pa, worried din ako sa pwedeng isipin at sabihin ng parents nya kapag nalamang hindi ko pinapakain si Vann. 

"Pinagdalhan ko na ng pagkain. Hindi daw sya sasabay" sabi ni Manang. 

Nagkibit balikat lang ako. Hindi na bago sakin yan. Nagsimula na kaming kuamin ni Manang.

After kong kumain ay hindi muna ako umakyat sa kwarto ko. Nagstay muna ako sa sala at nanuuod ng t.v. I was searching for channels ng bigla kong nakita yung pagmumukha ng asawa kong alien. Isa syang music show kung saan nagpeperform sila, yung kakarelease palang nilang album ngayon. Since wala na akong ibang mapanuod, ito nalang ang pinanuod ko.

Never pa akong nakanuod ng live performance ng BTS. Kahit nung hindi pa kami kasal ni Vann, hindi pa talaga ako nakakanuod. Hindi naman kasi nila qko fan eversince. Kahit major concert nila hindi ako nanuod. Kahit na sinasama na ako ng parents ni Alien, hindi ako sumama. Kahit na halos si Patch na magbayad ng tickets ko, hindu pa din ako nanuod. Nakakaumay kaya. Araw-araw ko namang nakikita si Vann. Nakikita ko rin naman yung BTS. Napapanood ko din naman silang magpractice kasi minsan dito sila nagpapractice. So ipagpaubaya nalang sa mga fans nila.

Natapos ang performance nila. Isang malakas na sigawan ng fans at palakpak ang natanggap nila. Iba din 'tong si Vann pagnagpeperform eh. Ang angas, ang ano.... Ang hot----Pag nagpeperform lang. Tsaka mas lalong pumopogi----Kapag nagpeperform. Actually lahat naman sila, akala mo hindi maloloko kapag nagpeperform on stage. Kaya ang daming fans eh.

(Ye. eomma. Ye. Najung-e geunyeoege malhal ge. Ye. Annyeong) Yes. Yes mother. Yes. I'll tell her later... Yes

Napatingin agad ako sa may hagdan ng marinig kong may bumababa at may kausap sa cellphone si Vann.

"Eum ... nugueyo?" (Uhm.... Who's that?)   Bigla kong tanong. Hindi naman sa pagigingchismosa, pero malay nyo naman important yun tsaka dapt kong malaman.

"Eomma. Your parents are going back" sabi nya.

"OMG WEH?!" gulat kong tanong at napatayo pa ako sa pagkakaupo ko.

Twice or thrice in a month ko lang kung makita sila Eomma at Appa. Busy kasi sila sa Korea dahil sa business namin don. Though I understand naman. Tsaka nandito din yung parents ni Alien so I still feel na nandito sila.

"Yeah. Family dinner on Saturday" sabi nya.

On Saturday? Thursday na ngayon. Tss... Mag aacting nanaman kami ni Alien. Dapat double sweet ngayon kasi nandyan na parents ko. Aigoooo. I hate this! Kaso wala naman akong choice. Kesa naman mahuli kami na hindi namin gusto yung isa't-isa. Hays.

"Sige. Pero Alien, uuwi ako ng bahay bukas" sabi ko. I want to see them!

"Do what you want" sabi nya at pumunta ng kusina.

Nagkibit balikat nalang ako. Bahala sya sa buhay nya. Basta ako uuwi ako ng bahay bukas. Huhuz. I miss my old house.

Kung wag nalang kaya akong bumalik?

Nice idea kaso hindi pwede. Dangerous act yon, Kai. Hay bahala na.

B----T----S

Kinabukasan ay pagkapasok ko pa lang ng classroom ay sinalubng agad ako ni Patch. Ay ano meron?

"Hi Mrs-----"

Hindi pa man nasasabi ni Patch yung apilido tinakpan ko na agad yung bibig nya. Jusko naman Patch. Kaya minsan nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba sayo o hindi yung sikreto kong yan eh. Huhuz I'm dead kay Vann kapag may nakaaalam nyan. Pero wala namang maniniwala kasi aakalain nila na isa akong ilusyunadang fan. Pero kahit na, iba pa naman takbo ng utak nun ni Alien.

"Jusko naman Patricia Nicole Villanueva! Shut up ka nalang dun please." sabi ko kay Patch ng makaupo kami.

"Ay sorry Kai. Hanggang ngayon kasi hindi pa din ako makapaniwala. " natutuwa nyang sabi. "Gusto ko tuloy kayong pagmasdan hihihi" dagdag nya pa.

"Wala ka namang mapapala dun 'no. Hindi naman kami nagpapansinan kaya sayang effort mo" sabi ko sakanya at nilabas yung notebook ko.

Totoo naman kasi. Never pa ata kami nakapag-usap ni Vann dito. Nung sinigod lang siguro ako sa clinic yun lang yon. Ganun kami kaiwas sa isa't-isa. Ayoko din namang kuyugin ng Fans nila 'no. Suicide yun bessy. I love myself.

"Ehhhh kahit na, Kai!" pagmamaktol nya.

Hindi ko nalang sya pinansin. Mabuti nalang at dumating na yung lecturer namin kaya hindi na ako nagulo pa ni Patch. Napatingin naman ako sa kaliwa ko.

Wala si Klyde.

Napakibit balikat nalang ako. Baka busy. Minsan hindi ko nararamdaman na kaklase ko yun eh. Parang kabute. Minsan nandyan, minsan wala. Parang BTS lang. Palibhasa mga artista. Mag artista nalang din kaya ako para ligtas ako sa ibang mga gawin. Hays.