SOUL

Epi-3

ထပ္ၾကားေနရျပန္ၿပီ တသြင္သြင္စီးေနေသာ ေရ
စီးသံ။ ဒီတစ္ခါနည္းနည္းေဝးေနသလိုပဲ။
မ်က္ေတာင္ဖ်ားေတြအား အလုပ္ေပးေတာ့
ပထမဆံုးဝင္လာသည္က မီးလင္းဖို။ ထင္းတံုးခပ္
ႀကီးႀကီးေတြၾကားမွ ထြက္လာေသာ မီးေတာက္
ၫြန႔္ေတြသည္ ဂါဝန္ဝတ္ အဂၤလိပ္မေလးေတြ ဝိုင္းပတ္ကခုန္ေနဟန္။ သတိျပန္လည္လာစမို႔ ထင္ေယာင္ထင္မွားျမင္ေနတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
အစက အသိတစ္ေယာက္အိမ္ထဲေရာက္ေနသလို
ခံစားေနရေပမယ့္ ေအးစက္စက္ၾကမ္းခင္းအရ
ဒါ က်ေတာ္နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ေနရာမဟုတ္။

သစ္လံုးအိမ္ထဲအရာအားလံုး ၿငိမ္သက္လ်က္။
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထထိုင္ၾကၫ့္ေတာ့ အဆင္ေျပ
သည္။ဘာမွမျဖစ္ဘူးလား??က်ေတာ့္ကို ဒီေလာက္လူေတြ ဝိုင္းထားၾကၿပီးမွ ေအာ္သံစူးစူး
တစ္ခုက မီးခိုးေငြ့ေတြအား မႈတ္ထုတ္လိုက္သလို
ထိုလူအုပ္ႀကီးကိုျပန႔္လြင့္သြားၾကတာ။
သူတို႔က ဘာေတြလဲ??ေအာ္ထုတ္လိုက္တာက
ေရာ ဘယ္သူလဲ??ခု ဒီေနရာကို သူပဲေခၚလာတာ
လား??

ေအးစက္စက္ၾကမ္းခင္းဆိုသည္မွာလည္း က်ေတာ္မွားေနတာ။အမွန္က ေနြးဟန္ရိွ
ေသာဂြမ္းေစာင္ကပ္အခင္း။ အနီးနားမည္သူမ်ွမရိွ။ သစ္လံုးအိမ္က်ဉ္း
က်ဉ္းထဲ မီးလင္းဖိုမွ မီးစာေတာက္ေလာင္သံ
တေျဖာက္ေျဖာက္က လြဲ၍ အသံဆိုသည္မွာ ဘာ
လဲဟူပင္ ျပန္ေမးရမတတ္။
ဘယ္အခ်ိန္ေတြ ရိွၿပီလဲမသိ။ က်ေတာ္အိမ္ေလး
ထဲက ထြက္ေတာ့ ေတြ့တြင္ျမင္ေနရေသာ
စမ္းေခ်ာင္းမွ ေရစီးသံက သဘာဝဂီတသံပမာ။
ေက်ာက္စရစ္ကမ္းေျခေပၚနင္းေလ်ွာက္ေနေပ
မယ့္ ေျခဖဝါးမွ အေရျပားပါးလ်လ်တို႔သည္
နာက်င္ျခင္းအလ်င္းမရိွ။ မိႈင္းရီရီေတာင္တန္း
ႀကီးက သစ္ရိပ္တို႔ၾကား ၿငိမ္သိမ္လ်က္ ျမဴခိုးေငြ့
တို႔ ေဝေနေစသည္။
မိႈင္းထိုင္းေနေသာ ရာသီဥတုသည္ စိတ္ကိုေတာ့
ျဖင့္ မိႈင္းေဝမသြားေစေအာင္ လတ္ဆက္ေသာ
ေလထုျဖင့္လည္း ေျဖေဆးေပးေနေသး၏။
ေလတစ္ခ်က္အသုန႔္ က်ေတာ့္ကိုယ္ေပၚမွ အက်ီ င္
ေအာက္နားစတို႔ ေလအလိုက္လူးလြင့္ေန
သြားေသး၏။တစ္ကိုယ္လံုး ေပါ့ပါးေနသည္ကိုက
ေနလို႔ထိုင္၍ေကာင္းေနသလိုလို။

ခုက်ေတာ္ေရာက္ေနတာ ဘယ္ေနရာလဲ??
က်ေတာ့္ဆီသို႔ ေရာက္လာခဲ့ေသာ
အသံရွင္သည္လည္း ဘယ္ေရာက္ေနသည္လဲ
ဒီသစ္လံုးအိမ္ မိွန္ကုပ္ကုပ္ေလးက သူ႔အိမ္လား