5. Bölüm

2.3K 140 10
                                    

Müdürü yere bırakıp onu kaldırmaya çalıştım ama yapamadım sanki kendini
Özel bir şeyle koruyor gibiydi. Sonra benimle tekrar konuştu;

- benimle gelirsen herkesi rahat bırakacağız!

- hayatta olmaz !

- peki bunu sen istedin!

Koyboldu. Koşarak müdürün yanına gittim çünkü korkuyordum ama elimden hiç bir şey gelmiyordu. Yine omzuma alıp yola devam ettim . Tomaslar beni görür görmez yardıma koştular .
Bütün olup biteni anlatırken sesim titriyordu . Tabi ya müdür tuzaktı ve bende bunu bile bile yanlarına gittim . Müdürü veya okulu değil beni istiyorlardı. Ama neden neden beni istiyorlar bu lanet olası yere zaten zorla getirilmiştim birde bu özel güç çıktı alın istemiyorum sizin olsun ben sadece evime dönmek istiyorum işte .bazen böyle söylemek istiyorum ama elimden bir şey yine gelmiyor . Müdürü okuldaki hastaneye götürdüler bense sadece arkasında bakakaldım ve ağlayabildim. Tomas yanıma gelip bana destek vermeye çalıştı.

- ne olursa olsun her zaman buradayım sun istediğin Zaman gel.

- biliyorum Tomas .

O ormandan nefret ediyorum artık . Müdürün yanına girmek istediğimde onun öldüğünü söylediler

- onu görmek istiyorum son kere!

Müdürün yanına geldiğimde kalbinin orada x şeklinde bıçak tarzı bir şey vardı . Öldüğünden rengi solmuştu ve kendimi tutamayıp başında ağlamaya başladım. Yanıma gelen kişi Jackson du ve bana gelip sım sıkı sarıldı.

- seni seviyorum ve üzülmeni istemiyorum!

Kafamı çekip şişmiş gözlerimle ona bakarken Tomas beni kendine çekti ve

- ne zamandır onu seviyorsun çektirdiğin şeyler yetmedi mi bir son ver!

- onu bir senedir bekliyordum Tomas artık buna sen bile engel olamazsın.

- istersen denemeye kalk!

- sen çok oluyorsun onun sevgilisi bile değilsin!

- hayır onun sevgilisiyim !

- yeter artık müdür burada ölü ve sizin tek düşündüğünüz şey bu mu?

Kendime kızıp kendimden nefret ediyorum. Çünkü müdür benim yüzümden öldü . Hala kendimde değildim tüm bu olanlar beni korkutuyordu! Daha çok erkendi daha hiç bir şey bilmezken bunları yaşayamazdım hayır kesinlikle bir rüyada olmalıydım. Bugün çok kötü geçtiği için odama gidip dinlenmeye karar vermiştim. Yürüyerek giderken David'i gördüm yanıma gelerek

- nasılsın?

- David şu an gerçekten iyi değilim sonra konuşsak olur mu?

- müdür olayını biliyorum senin suçun değildi . Hepsi o siyah vampirlerin suçu !

- bunu bizden başka kimse bilmiyordu David!

- eee ben öğrendim.

- tamam görüşürüz!

- görüşürüz.

Odama girerek Mandy yanıma geldi.

- senin suçun değildi sun!

- mandy iyi değilim sonra konuşalım.

- iyi olmadığını biliyorum ama senin suçun değildi gerçekten

- lütfen sonra konuşalım!

- ama senin suçun değ.....

- mandy yeter !! Lütfen şu an değil!!

Yatağıma yatarak üstüme örtüyü çekip ağlamaya başladım çünkü kendimde değildim.ağlarken bir yandanda olup biteni düşünüyordum. Sonra bir anda mutfakta bir ses duydum . Koşarak Oraya gittim cam açıktı ve mandy yerde kanlar içinde yatıyordu. Tam çığlık atıcakken biri Boğazımı sıktı ve bana

- seni alma Zamanımız geldi sana önceden kimse zarar görmeden gelmeni söylemiştim ama gelmedin.

- senden nefret ediyorum.

Gözlerim ağlamaktan kötüydü ve yavaş yavaş nefesim gidiyordu önce gözlerim beni bıraktı sonrada tüm vücudum .

- hayırr!!

- sun iyi misin?

- mandy yaşıyorsun !

- tabikide yaşıyorum kötü bir rüya gördün herhalde !

- herhalde !

Yatağımdan kalkıp gözlerimi sildim ve üzerime dikkat etmeden bir kaç bir şeyler giyindim. Sonra kapı çaldı kapıya bakmaya gittiğimde açtım ve Tomas bir anda bana sarıldı.

-öldün sanmıştım !

Arkadaşlar bu seferki bölüm çok kısa oldu ama söz veriyorum bölümler uzayacak sadece olayların oturmasını bekliyorum. Yorumlarınız ve beğenilerinizi eksik etmeyin!!!!!

Vampir akademisinde Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin