Yorgundum . Bu sessiz ve karanlıkta hiç bir şey göremiyordum . Işık açıldığı an gözlerimi kamaştırdım . Açtığımda Damon önümde gözleri şişmiş bir şekilde duruyordu .
- İyi misin ?!
Endişeli sesi kulaklarımda yankılanırken . Ayağa kalkmaya çalıştım ve inanılmaz bir acı beni geriye doğru itti .
- Ne oldu bana ?
Sesim buruk değilde aksine ciddi bir tonda çıkmıştı .
- Bıçaklandı . Yetişmeseydim ölebilirdin .
- Keşke ölseymişim .
Diye mırıldandım . Damon yatağa üzerine çıkıp bana bağırmaya başladı . Kollarımı sıkıca kavradığından engel olamıyordum ona .
- Neden benden bu kadar nefret ediyorsun ?! Neden ? Ne yaptım ben sana ?? Seni sevmekten başka ne yaptım ?
Onu ittirmeye çalışıyordum ama o bana bağırmaya devam ediyordu . Kollarım acıyordu . Çekmek istiyordum ve çekmek içinde savaş veriyordum .
- Bırak kolumu ?!
- Hayır !?
Diye kükrediğinde . Kendimle savaş vermeye başladım . Onunla yakın olursam başına bir şey gelebilirdi ve buna engel olamazdım . Daha kendime gelene engel olamadım zaten .
- Kolumu bırak dedim !!!
Diye bağırdığımda bana daha da yaklaştı . Dudaklarını dudaklarıma indirdi . Kalbimin sesini duymazsa iyiydi . Bir davul gibi kendini belli eden kalbim sanki fırlayacaktı . Dudaklarımda gözlerini gezdirdi . Sonrada gözlerime odaklandı . Elini kalbimin üstüne koyup . Bana baktı .
- Sen yalan söylesen bile seni belli eden bir vücuda sahipsin .
- Kalk üstümden !
- Sen yalancısın ?
- Kalk !
- Sana inanmalı mıyım ?
- Kalk dedim !!
Diye bağırırken dudaklarını hızlıca benim dudaklarımla birleştirdi . Soğuktu . Dudakları ıssızlığı andırıyordu adeta . Bana yaşam veren dudaklar şimdi benim için ölümcül bir zehir haline geliyordu . Öpmesine karşılık vermiyordum . Aksine kendimi çekmeye çalışsam da beni kendine çekip duruyordu . En sonunda dudaklarını benden ayırdığında Derince bir nefes aldım . Sonrada acıyla birlikte yataktan ayağa kalktım . Arkamı dönüp giderken .
- Ben eski sun değilim Damon ! Bunu aklından çıkarmazsan iyi olur .
Giderken bir şeyi kırdığıma eminim çünkü içerden cam sesi gelmişti . Yaralı halimle nerede olduğumu bilmeden ilerliyordum . Taki araba önümde duraktan dek.
- sun !
- Zack ?
- Neredesin sen ? Aklımı kaçıracaktım .
Arabadan çıkıp beni arabaya koydu . Sonrada kendi bindi . Yaramı tutuyordum çünkü canımı acıyordu. Bana bir kaç bir şey daha sordu ama ona cevap vermedim . Şu soruyu sorana dek .
- Annene söylemem lazım .!
- Hayır zack . Annem olmaz onu bu işe karıştırma.
- Peki sen bilirsin .
Önümden aniden Tomas geçti . O oydu . Emindim adım kadar Tomas olduğuna emindim. Hızlıca zack' e bağırdım .
- Zack ! Durdur şu lanet arabayı !!?
Zack aniden durdurduğun da yaramın acımasına kulak asmadan peşinden koşmaya başladım .acım çok kötüyüdü ve tişörtümden kan geliyordu . Yinede o gölgeyi takip ediyordum . Ormanın içine girince onu kaybettim sandım ama yeniden gördüğümde . Tekrar koşmaya başladım. Onu görmeliydim . Ağaçların arasında çok zor gözükse de onu görebiliyordum . Hızlıca koşuyordum ama yinede ona yetişemiyordum . Çok hızlıydı ve yaram sürekli bana ağrı yapıyordu . En son kanlar tüm tişörtümü sarmışlardı . Bense yinede delicisine devam ediyordum .
" Ölmek mi ? Umrumda bile değildi ben zaten ölüydüm . "
Ağacın dallarından biri kolumu yırttı . Kanlar dolup taşarken onu takip etmeye devam ediyordum . Sonra bir an da ayağım kaydı ve yüksek çimenlikten yuvarlanmaya başladım . Yapraklar yüzüme çarparken canımdan can gidiyordu sanki . Kanlar yüzüme sıçramış olmalı ki ağzımda denir tadı vardı . En son durduğumda ayağa kalmak istedim ama yapamadım fena halde kapaklanmıştım . Daha ayağa kalkamıyorken önüme siyahlarla dolu bir kaç grup daire kurdu . Her yanım sarılmıştı artık . Zaten ölüydüm ama şimdi öteki tarafı boylayacaktım .
Bana doğru gelmeye başladıklarında önümde hızla biri belirdi ve önüme geçti . O da siyahtı ama bu sanki beni takip ettiğime çok benziyordu. Önce bana baktı sonra onlara bakıp .
- Onu rahat bırakmazsanız ölürsünüz , şerefsizler !...
Arkadaşlar bugünlük bu kadar Yen'i bölüm ne zaman gelecek bende bilmiyorum şu sıralar özel okulda olduğum için o erken başladı . O yüzden yazacak vakit bulamıyorum . YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. Sizi çok seviyorum şekerliler .🦋🦋❤️❤️🌈🌈💫
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Vampir akademisinde
Vampire"Beni yavaş yavaş zehirleyen önce aşk sanmıştım ama fark ettim ki zehir daha da derinden geliyordu . Kanım bana çekici geliyordu . En önemlisi artık eskisi kadar mutlu değildim . Son zamanlarda herkesten çok susuyordum . Gerçeği öğrendim vampirdim...
