Tepeye geldiğinde ağlıyordu. Kalbindeki acı ağır geliyordu. Bir adım atıp durdu. Aklına o gün gelmişti. Boyu ona göre kısaydı ve Yifan bununla dalga geçmeyi severdi. Çünkü onun daha kısa olmasını ve bu uyumu seviyordu.
Gözyaşları birbiri ardına akarken gülümsedi. Böyle bir adama sahip olduğu için şanslı hissediyordu. Artık onu ne kadar sevdiğini kanıtlamak istiyordu. Ayrılmaları acımasızcaydı ve bir kez daha kavuşmaları gerektiğine inanıyordu.
Parmağındaki yüzüğe baktı. Onun için aldığı tüm hediyelerden anlamlıydı. Yifan hariç.. Yifan onun en güzel hediyesiydi. Hayatında ilk kez içten gülümsemişti Yifan'a sahip olduğunda. O özel adam her zaman sevgiyle dokunuyordu.
Yifan kahkahalara boğulduğunda sessizce ağlardı. Böyle bir güzelliğe sahip olduğu için Tanrı'ya sonsuz teşekkürlerini gönderirdi içinden.
Artık o yoktu ve Tao daha fazla nefes almak istemiyordu. Aldığı her nefes sevdiği adama ihanet gibi geliyordu.
Birkaç adım attı ve kendini yüksek tepeden sonsuz maviliğe bıraktı. Yüzmeyi biliyordu ama aniden suya düştüğünde her zaman panikliyordu. Onun için en kesin yoldu..
Hava yerine ciğerlerine dolmaya başlayan tuzlu suyla nefesi tamamen kesildi. Gözleri kapanmadan önce gördüğü şey ona elini uzatan Yifan'dı.
Tao içn bu gerçek aşktı. Aşkına kavuştuğu için mutluluğu gerçekten sonsuz olmuştı..
Acıyla yazdığım bu fic umarım herkese bir şeyler katar. Severek okuyan olursa (ki sanmıyorum), teşekkürler ♡♡♡
