4.Klan ~♥Kan Tutkusu♥~

♥11♥

"Eee koruyucun nerede?" Dedi Vendigo. "Benim koruyucum yok" dedi Mumya ve ardından devam etti. "İkimiz de dönüşüm geçirdik! Onlara artık ihtiyacımız yok!" Dedi. "Tuzak soruydu" dedi Vendigo.

"Fark etmiştim" dedi Mumya ve devam etti. "Mumya'ları araştırdın mı?" Dedi Vendigo." Bizimkiler anlatmıyor" dedi üzgün bir sesle. "Ben harikayım! İnsanları sadece canım istedi mumyalıyorum. Elimin altında bir ordu var ve hiçbir şeye ihtiyacım yok!" Dedi Mumya gülerken.

"Mutlaka bir zayıf noktan olmalı!" Dedi Vendigo. "Olsa neden sana söyleyeyim?" Dedi Mumya. "Çünkü biz müttefikiz" dedi Vendigo. "Müttefik olsak da rakibiz, bu savaşı sadece bir kişi kazanabilir" dedi Mumya. "Aşk çocukça!" Dedi ardından. Sesi kırılgandı. Ama bir o kadar da güçlü.

"Melezler de bu savaşı kazanabilir"

*****

"Bu mümkün mü?" Dedi peri. "Melezler kazanabilir mi?" Dedi ardından. Karabasan sessiz kalmayı yeğledi. "Bilemiyorum. Belki melezleri olmaz. Kim bilir?" Dedi. "Olabilir" dedi karabasan sessizliğini bozarak. "Mumya da neticede bir insan ve insan-vendigo birlikteliğinden olan yarımkanlar var" dedi karabasan. Odadaki herkes onun haklı olduğunu biliyordu. Uzun sessizlik hala sürüyordu. Peri oraya buraya uçuyor ve düşünüyordu. Bu sefer ak peri olaya katılmıştı. Peki ya kardeşi kara neredeydi?

****

Gözlerimi yorgunlukla açarken bugünden itibaren kış tatili olduğunu biliyordum.

Sabah ilk işim hastaneye gitmek olmuştu.

Hastanede tedaviler başlanmıştı. Bense hastaneden dışarı çıkamamakla beraber kar diz kapağının üzerine gelmişti.

Bir yandan öğretmenlerin verdiği ödevleri yaparken bir yandan ise düşünüyordum.

Bütün bu olanlar akla gelmezdi. Son günlerde yeni arkadaş edinmiştim. İsmi Debby idi. Debby bizim okulda okuyor ve de hastanede çalışıyordu. O abisiyle beraber yaşıyordu.

Son olaylardan sonra kimseye güvenim kalmamıştı. Herkesin sırları vardı benden gizliyorlardı. Sadece Tyler benim gibiydi.

Bütün olayları kafamda toparlamak için yeterince zamanım vardı.

Gördüğüm o rüyalar ve arkadaşlarımın davranışlarını göz önünde bulundurunca çıkan sonuçlar benim deli olduğumu gösteriyordu.

Normalde buna inanmam gerekirdi. Ama düşünsenize karşınıza doğaüstü bir varlık çıkıyor. Tepkiniz ne olurdu? İnançlar, dinler çöp olurdu. Korku sarardı. Bunca sene kendimizi en üst seviyede bilmişken birden şeytan gibi biri karşımıza çıksa ona tapmaz mıydık?

O yüzden mantıklı ve makul bir açıklamasına kafa yoruyorum.

Ama aslında onlar da insan sadece gelişmiş. Bu durumda o kadar da çöp olunmazdı.

(Not: Yazar bir din belirtmedi karakterle ilgili)

Her türlü en üstün varlık insan olurdu.

Ama onlar insan değil ki? Hadi ama! Vendigo insan yiyen. Yamyam. O bir insan değil artık. Bu da en üstün varlığın insan olmadığını kanıtlarsa?

Belki de biz daha üstünüz.

Kim bilir?

Kafam çatlatacak! Neler oluyor burada.