Love Spoken Word Poetry.

•Chapter3•

"Tama Na Masakit Na."

Tama na masakit na.
Masakit na nasayo ung atensyon ko pero nasaiba ung sayo.
Tama na. Kasi sobrang sakit na.

Na sa sobrang sakit parang mamamatay na ako.
Hindi naman ako ganito ha.
Tss pinagtagpo pero hindi itinadhana. Ang sakit no?

Tama na. Masakit na chinicheer kita pero iba ung chinicheer mo.
Siguro nga kaylangan ko ng dumistansya palayo sayo.
Pero sa tuwing lumalayo ako sayo ikaw naman tong lumalapit sakin.

Ayan tuloy balik nanaman sa pagtibok tong puso ko.
Nakakatawa, nakakatawa na
Minahal kita kahit na hanggang kaibigan lang ang turing mo sakin. Kahit na hindi mo ko minahal bilang isang babae

Bilang isang babaeng nagmamahal sayo. Sana hindi nalang tayo pinagtagpo kung hindi naman tayo itinadhana.
Pero anong magagawa ko?
Faith and destiny was such a bitch.

Mapaglaro ang tadhana.
Minsan nagtataka narin ako kung bakit pa nangyari to.
Then may pumasok sa isip ko.
Everything happens for a reason.

What is the reason?
Ano ang rason?
That was the question na gusto ko ng masagot.
Bakit?

Bakit kapag tumitingin ka natutunaw ako. Bakit kapag nandito ka nababaliw ako. Nababaliw sa tuwa kapag nandito ka.

Ang sabi nila "kapag nagmahal ka mag-iwan ka para sa sarili mo" pero bakit ganon? nag-iwan naman ako para sa sarili ko tapos sobrang nasasaktan ako.
Ang gulo ng life.

Ang gulo-gulo.
Minahal kita pero tama na.
Tama na siguro to.
Bibitaw ako hindi dahil sa ayoko na.

Bibitaw ako kasi nasasaktan na ako. Pero bago pa ko bumitaw,
May sasabihin ako sayo.
"Mahal kita gago ka pero tama na masakit na."

Wakas.
Oo wakas kasi tapos na.
Matuto ka ring sumuko.