City of Secrets 2. Angeline {TYS19}

Κεφάλαιο 21

Πλευρά Αντζελιν

Νιώθω το σώμα μου να διαμαρτύρεται. Ανοίγω τα μάτια μου και αντικρίζω το ταβάνι το οποίο φαίνεται να γυρίζει λες και βρίσκεσαι σε ενα τρομαχτικο καρουζελ που δεν σταματά να γυρνα επι ώρες, με τέτοια ταχύτητα που λες θα σε τρελάνει.

Το κεφάλι μου πονάει. Σηκώνομαι κοιτάζοντας το παράθυρο. Βρέχει. Αναμνήσεις από εχθές το βράδυ έρχονται στο μυαλό μου. Το πάρτι, ο χορός, τα γενέθλια....Και μετά τι..; 

Τρέχω στο μπάνιο όπου κάνω εμετό. Μετά από λίγο νιώθω ενα χέρι στην πλάτη μου να με ακουμπάει. Ο Εντμοντ στέκεται δίπλα μου με τα μάτια μισόκλειστα, σαν να μην καταλαβαίνει που ακριβώς βρίσκεται.

Ε- Είσαι καλά;

Α- Όχι. Νιώθω απαίσια, το κεφάλι μου πονάει και έχω συνέχεια ταση για εμετό.

Ε- Αφού ήπιες το Βόσπορο χθες λογικό είναι!

Α- Και γιατί με άφησες;;

Ε- Μα...

Φεύγω από δίπλα του και πηγαίνω πίσω στην κρεβατοκάμαρα. Ξαπλώνω στο κρεβάτι και σκεπαζομαι μέχρι πάνω.

Ο Εντμοντ έρχεται δίπλα μου. Βάζει το χέρι του κάτω από το σβέρκο μου και με παίρνει στην αγκαλιά του.

Ε- Θα συνελθεις μην ανησυχείς. Δεν επρεπε να σε αφήσω να πιείς.

Μένουμε έτσι αρκετές ώρες που διακόπτονται με εμένα να τρεχω καθε τρεις και λιγο στο μπάνιο λες και το τομαχι μου δεν είχε αδειάσει για τα καλά.

Αργά το μεσημέρι μπαίνει στο δωμάτιο η Νάντια με τον Σεμπάστιαν.

Ν- Εμείς σας περιμένουμε από το πρωί και εσείς κάθεστε εδώ και χουζουρευτε?

Ε- Δεν χουζουρευουμε. Η κυρία από εδώ δεν μπορεί να συνέλθει από χθες.

Ν- Και σου έλεγα εγώ να την πάρουμε νωρίτερα.

Α- Δεν φταίτε εσεις και σας παρακαλώ σταματήστε να φωνάζετε το κεφάλι μου θα σπάσει.

Σ- Εμ έτσι γίνεται όταν ψυχαναγκαζεις τον μπάρμαν να δώσει αλκοόλ σε ανήλικα.
Ρίχνει μια ματιά στον Εντμοντ ο οποίος σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Ν- Τέλος πάντων ποτέ θα πάμε;

Ε- Μόλις γίνει λίγο καλύτερα. Στην κατάστασή της δεν μπορώ να την μετακινησω.

Σ- Δίκιο έχεις. Λοιπόν αν μας χρειαστείτε πάρτε τηλέφωνο. Προς το παρών σας αφήνουμε μόνους.