More than I Should

CHAPTER 8

nya. Gustuhin ko mang pumalag dahil sa pagkakahawak nya sa leeg at kamay ko kaya hindi ako makapalag sa mga halik nya.

"Sorry gusto kong mag sorry sa kung ano man yung nakita mo sa amin ni valeries. That was just a mistake and nothing happen between me and her." Seo

Sa puso at isipan ko matagal na kitang pinatawad pero ang makita at makasama ang isang tao na hindi marunong magparamdam ng halaga ko. Yun yung maling mali. " Ako

"Magbabago ako para sayo. huwag mo lang akong iwan" Seo

Hinalikan nya akong muli yung sobrang tagal hanggang sa maramdaman ko sa puso ko na mahal na mahal nya ako kahit na hindi nya maipakita sa akin basta nararamdaman ko. Lumipas ang isang gabi na solong solo naming yung moment.

"Sana magtuloy tuloy na yung ganito tayo" Ako

"Simula ngayon hanggang sa mamatay tayo magiging ganito na tayo" Seo

"Promise?"Ako

"Promise ko yan" Seo

Naiwan akong magisa na natutulog. Bumangon ako agad baka kase umalis na si mokong ng hindi man lang nagbibigay ng GOOD BYE. Dumaretso ako sa kusina naming at tinanong si manang

"Manang si Supladido nasaan po?" Ako

"Nako! Umalis na sya Ann" Manang

"Saan po sya nagpunta. Wala naman po kaming pasok" Ako

"Hindi ko alam. Nabigla nga ako ng may almusal na dyan sa table para sayo siguro yata yan"Manang

"Sa akin po" Ako

"Mukang yung asawa mo yung nagluto para sayo"Manang

"Manang hindi po marunong magluto yun si Mokong na supladido" Ako

"Malay mo nagaral syang maluto" Manang

"Hay si manang talaga HAHA" Ako

Umupo ako para kuhanin yung pagkain ko. Nagtaka ako kase may stickynotes na nakalagay doon.

"Mrs. Park Ann Shin.

Kumain ka na. medyo mawawala lang ako ng ilang araw dahil kailangan kong ayusin yung will ni papa sa aming magkakapatid. Gustuhin man kitang isama kaso hindi pwede. Mag iingat ka palagi diyan. Alagaan mo yung sarili mo. Saranghae" Sticknotes.

"Tsk. Saan kaya sya pupunta bakit hindi ako pwede sumama" Ako

"Mukang importante yung pupuntahan ng asawa mo ah. Babalik naman siguro yun dito" Manang

"Sigurado naman manang na uuwi yun dito kase nang promise sya sa akin" Ako

"Mukang nagkakamabutihan na kayo ah" Manang

"Sana nga manang magtuloy tuloy to e. " Ako

"Iba talaga ang power ng pag-ibig" Manang

Masyado akong natutuwa sa mga pinaguusapan namin ni manang. Sana nga maging mabuti pa sya.

(PARK SEO POV)

Sa wakas nakarating na din ako sa korea. 3 weeks lang naman daw ako dito sabi ng lawyer ni papa para maasikaso yung mga shares ng kapatid ko at mapagusapan yung tungkol sa magiging takbo ng business ng pamilya naming. Ang pinagtataka ko lang eh. Bakit hindi ko pwede isama yung asawa ko si dito. Hindi ba nila alam na may asawa ko? Hay. Kailangan kong mapaghusayan to para makauwi na ako agad.

"Anneyeong Mr. Park Seo Welcome to Seoul South Korea" Lawyer

"Ne. Kamsahamnida" Ako

"Uri ije gakja dareun sarameul chajaboneun ge eotteolkka." Lawyer