More than I Should

Chapter 46

Ann POV

Nakauwi kami ng bahay buti na lang at may luto si Manang Hays Thank you at may mapagmahal kaming manang dito.

"Park Seo, naiwan mo ito sa sasakyan kanina. Ano ba ang laman nan?" Tanong ko sa kanya
"Open it para malaman mo" Sagot nya

Binuksan ko yung envelope and isang vintage picture ang nakita ko ako to ah. Tapos si Seo ng bata tapos si Mama at Papa pero bakit wala si Mr. Park? sino yung isang babae? Si Xiao to oo alam ko. Grabe ang clingy naman ng babae dito kay park seo nangigigil ako.

"Hey baka mapunit yung picture. That was April and Xiaoli, parehas tayong nangako sa kanila na sila ang magiging future wife at husband natin sila pero there's an accident, bago tayo umuwi dito noon that's why we both don't know them that's the reason kung bakit ka umiyak nung nakita mo si Xiaoli noon" Explain ni Park Seo
"Ah. But Nagkakilala kami ni Xiao nung dumalaw sya sa bahay namin nung birthday ko 7th birthday kaya pala parang may kulang sa alala ko na gusto kong matandaan pero di ko magawa" Sagot ko
"That was a part of the past, Let's focus on the present." Sagot ni Park Seo

Tumayo si Park Seo at umalis sa dinning table. Di nya pa tapos yung kinakain nya ah.

"San ka pupunta?" Tanong ko
"Shower busog na ako you should eat a lot kase di ka kumain kanina" Sagot nya
"Kayong magasawa talaga kaya mahirap kayong iwanan e. " Hirit ni Manang
"Manang, Alam ko po na hinding hindi nyo po kami iiwanan ni Park Seo dahil aalagaan nyo pa po ang magiging baby namin and Tatawagin nyo syang Apo" Hirit ko
"Mas mabuting umakyat ka na sa kwarto nyo Maglinis ka ng katawan mo at matulog na dahil maaga ka pa bukas Hija." Manang
"Copy that Manang" Sagot ko and then umalis na ako sa dinning table at Pumunta sa Kwarto.

Another day I only left 1 and half months at ga-graduate na ako. Kailangan ko magpursigi para sa future namin ito. Sa ngayon kailangan ko munang magpahinga dahil pagod ako. Ang tagal pa ni Seo maligo hays. Dumaretso ako ng higa sa kama

(KINAUMAGAHAN)

Di ko namalayan na nakatulog na pala ako kagabi. Teka Wait?? Sino nagpalit ng damit ko!

"MANANG!!!!" Sigaw ko
"Ano yon? May problema? May masakit ba sayo????" Tanong ni Manang halatang napaparanoid sya
"Sinong nagpalit ng suot ko?" Tanong ko

Tinitigan ko si Manang ng sobra sa naman si Manang talaga yon. Hays kung si Park Seo yun! Nakakahiya sobra.

"Hindi ako. Dahil nung sumilip ako sa kwarto nyo Tulog na kayo parehas at yan na ang suot mo" Sagot ni Manang.

Mas lalo akong nagpanic dahil sa sinabi ni Manang. Si Park Seo nasaan

"Nasa labas kumakain" Sagot nya.

Dali dali akong Lumabas ng kwarto at bumaba.

"Park Seo!" bungad ko sa kanya
"You slept. kaya pinalitan kita ng damit" Sagot nya
"Tapos?" Hirit ko
"Of course you know what i will do I'm a man" Sagot nya

Mamula mula ang muka ko dahil sa mga sinabi nya. Dahil don umakyat ulit ako pabalik sa kwarto namin at Naligo. Kailangan ko nang umalis dito! Nakakahiya talaga!!!! How dare he do that habang tulog ako! Napaka Pervert nyang lalaki di ko alam na may ganon pala talaga syang ugali!

"Ann bilisan mo kung hindi malalate kayo pareho ni Park Seo" Sigaw ni Manang
"Manang paunahin nyo na po sya umalis please " Sagot ko
"Hindi ka na ba sasabay?" Tanong ni Manang
"Opo Manang Opo" Sagot ko

Kailangan ko nang magbihis sigurado umalis na yon si Park Seo. Hays. Asawa ko naman pero bakit ganon ang awkward. Dahan dahan akong lumabas ng kwarto. Muka akong magnanakaw sa ginagawa ko e.

"Let's go" Boses galing sa likod ko