More than I Should

CHAPTER 13

Ann Pov

3 weeks? 3 week!!!! Akong tulog. Di ko man lang alam ang ganap at ang haba ng tulog ko? Seryoso ba?

"Bessy Kamusta na" Cristine
"Ito namamangha dahil 3 weeks ako nakatulog at ngayon lang nagising" Ako
"Kumain ka na. " Michelle
"Bes wag mo masyadong isipin yun kase wala ka pa sa guinea's books of records so di mo kailangan mamangha" Cristine
"Sabagay. " Ako

Nababagot ako sa kwarto ko. Gusto ko nang lumabas dito sa ospital na please. Ayoko na dito

"Bakit ang lungkot ng muka mo" Manang

Biglang lumiwanag ang buhay ko nung dumating si manang. Sa wakas may mapagtatanungan na ako kung bakit di pa nauwi si Park Seo na yon

"Manang si park seo po umuwi na po ba sya? Kelan po sya uuwi? " Ako
"Malapit na Ann wag ka magalala magpagaling ka lang dyan kase kailangan mo unahin yung katawan at kalusugan mo bago si Park Seo kase panigurado kalusugan mo lang din ang iniisip nya ngayon kahit malayo sya" Manang

Miss na miss ko na talaga sya. Tsk. Ano ba magagawa ko kundi????.

"Manang pabook nyo po ako ng flight papunta korea please.. " Ako
"Bessy nahihibang ka na ba? Hindi ka pa magaling tapos magtatravel ka?" Cristine
"Anong travel. Hindi ako magtatravel" Ako
"Anong gagawin mo sa korea?" Michelle
"Pupuntahan ko ang asawa ko doon" Ako
"Hah! Hindi ka pupunta ng korea ann. Hindi ako magpapabook ng flight mo. Ayokong mapahamak ka" Manang
"Manang sige na pagbigyan nyo na po ako" Ako
"Ilang taon ka nang hindi umuuwi ng korea sa palagay mo ba marunong ka pa makipag communicate sa kanila? Alam mo ba kung saan mahahanap si Park Seo?" Manang
"Manang sasamahan naman nila ako e" Ako

Tinuro ko sila michelle at cristine para wala na silang angal. Tska kapatid naman ni michelle yung hahanapin ko e. Panigurado alam nya kung saan yon.

"Basta hindi pwede. Malay mo pauwi na si park seo ngayon" Manang
"Manang pinapaasa nyo naman po ako sa wala. " Ako
"Hindi kita pinapaasa ang sa akin lang wag ka muna kumilos ng ganyan ang lagay mo " Manang
"Hindi po manang kaya ko po ang sarili ko " Ako
"Sige kung talagang mapilit ka" Manang
"Salamat manang wag ka magalala hindi po malalaman ni park seo na kayo po ang nagbook ng flight ko " Ako
"Ano pa nga ba magagawa ko" manang

Nakipagusap ako sa doctor kung pwede na umuwi na ako dahil magaling na din naman ako at salamat dahil pumayag siya. Papunta na ako ngayon sa korea sa wakas makikita ko na din sya. Ilang oras din ang biyahe papunta dito. Pagbaba ko sa eroplano nakita ko si MK Lee may kasamang lalaki pero hindi ko nakita yung muka nya kase mukang hindi sya si park seo

"Tara na ann. Wala ka bang balak na bumaba dyan?" Cristine
"Parang nakita ko si MK kanina" Ako
"Hah? Napakaimpossible nama na hanggang dito sa airport ay makita mo yon" Cristine
"Ano ka ba possible yun kase taga korea si MK" Michelle
"Tara sa Hotel at login na." Cristine

Nakita ko yung pangalan ko na nakasulat sa isang bond paper

"Sino po kayo?" Ako
"What did you say?" Lalaki
"Who are you?" Ako
"I'm Mr. Do Secretary of Mr. Park Seo ms. Michelle called me to take you to the hotel" Mr. Do
"Sinabihan mo sya michelle? " Ako
"Hah? Ako??? O--o oo ako nga wala kase tayo service e. " Michelle

Nakarating kami ng walang kahirap hirap sa hotel buti pa dito walang traffic sa pilipinas jusko.. lalo na sa edsa -______- sobrang traffic kaya dapat binabawasan na yung mga sasakyan para walang traffic

"Kuya salamat sa paghatid mo sa amin haha" Ako
"Your welcome ma'am it's my duty to serve you" Mr. Do

Michelle Pov

"Ms. Michelle about your ...., " Mr. Do
"Don't speak. About my brother when his wife was here is that okay. Tell him i'm going to meet him at his room " Ako
"Okay po " Mr. Do
"Ann !!! " Cristine

Dali dali akong pumasok sa room namin dahil sa sigaw ni cristine. Sabi na dapat hindi muna sya nagbiyahe ano ba yan ang kulit naman kase ng babae na ito

Passed 9pm na kailangan ko na makipag kita kay kuya.

"Dito ka lang muna cristine pupuntahan ko lang si Kuya" Ako
"Hah? Bakit hindi mo isasama si Ann?" Cristine
"Hindi pa pwede ngayon. Hayaan muna natin sya magpahinga dyan" Ako
"Sige " Cristine