Fight about Marcus and Martinus

Η εξαφανιση...

Αυριο ειναι η μερα...

Ειναι 7 το πρωι. Σηκωθηκα και πηγα να φτιαξω πρωινο για τα παιδια. Μην φανταστειτε κανα τελειο. Ενα ποτηρι γαλα και ενα τοστ με μελι. Αφου το ετοιμαζω καθομαι στον καναπε σκευτοντας τι να πω. Μηπως... Οχι δεν υπαρχει μηπως! Θα πω παιδια θα παντρευτω με την Ζωη. Τελος. Αυτο. 7:30 και τα παιδια δεν εχουν σηκωθει ακομα. Πηγαινω στο δωματιο τους και τις βλεπω να κοιμουντε του καλου καιρου.

Tinus:Παιδια σηκωθειτε! Θα αργησετε.

Μ:μμμμ...

Tinus:Τωρα ειπα!

Μ:Ποοο δεν μπορει οταν βλεπω εφιαλτες δεν με ξυπνας! Οταν βλεπω καλα ονειρα με ξυπνας! Ελεος!! Φυγε τωρα να ντυθουμε!

Tinus:Οκ οκ! Αλλα τι ονειρο ειδες? Και το θεωρεις τοσο καλο!!

Μ:Ασε τιποτα! Αντε βγες!

Tinus:Ενταξει...

Αφου ντυθηκαν και εφαγαν πρωινο πηγαν να φυγουν.

Tinus:Εππ δεν εχω εγω φιλι,αγκαλια κατι τελος παντων?

Κ:Ποο μες το παραπονο! Ελα να σε αγκαλιασω μορε!

Tinus:Μμμ...

Μ:Γεια μπαμπα!

Tinus:Γεια κοριτσια να προσεχετε!

Στον δρομο για το σχολειο.

Μ:Κατερινα... Ειδα την μαμα στο ονειρο μου.

Κ:Αλληθεια και γω!

Μ:Ναι? Τι σου πε εσενα? Εμενα μου πε:συγγνωμη που δεν ερχομουν αλλα δεν μπορουσα. Δεν σας ξεχασα ποτε. Να συμπαθησουμε την Ζωη και να μην ειμαστε τοσο αποτομες με τον μπαμπα,οτι κι αν μας πει να μην θυμωσουμε. Και τελος οτι ολα θα πανε καλα.

Κ:Και μενα αυτα μου πε! Αρα... Κατι θα μας πει ο μπαμπας.

Μ:Υποθετω.

Κ:Τελος παντων...

Martinus POV:

Ειμαι στο σπιτι και περιμενω να ερθουν τα παιδια και να τους πω τα παντα για να φειγει και αυτο το βαρος. Ακουω την πορτα να ανοιγει. Ωχχχ... Τωρα αρχιζουν τα δυσκολα!

Μ:Γεια σου μπαμπα!

Tinus:Γεια σας κοριτσια! Πως περασατε... εμ...στο σχολειο?

Κ:Καλα. Θες να μας πεις κατι?

Tinus:... Ναι. Ελατε λιγο.

Μ:Κατερινα δεν τα βλεπω καλα τα πραγματα!

Κ:Ουτε εγω.

Tinus:Λοιπον κοριτσια... Οτι κι αν σας πω δεν θελω να μου θυμωσετε. Ας αρχισω. Εγω με... Την Ζωη θα παντρευτουμε.

Κατερινας POV:

Μαλλον δεν ακουσα καλα! Τι ειπε θα παντρευτουν? Με αυτην? Δεν γινεται! Βριζει την μαμα! Οτι κι ας μου ειπε στο ονειρο μου δεν γινεται τωρα να το παρω ψυχραιμα! Σηκωνομαι αποτομα και τρεχω προς το δωματιο με δακρυα στα ματια. Κλειδωνομαι. Ακουω φωνες του μπαμπα και της Μαριλενας αλλα δεν δινω σημασια! Μπορει αυτο που θα κανω να ειναι λαθος αλλα θα φυγω! Δεν θελω να ζησω με αυτη την σκυλα! Ξερω... Θα παρατησω την Μαριλενα και τον μπαμπα αλλα δεν με νοιαζει! Ανοιγω το παραθυρο και φευγω. Δεν ξερω που θα παω που θα κοιμηθω αρκει να φυγω!!

Tinus:Κατερινα ανοιξε την πορτα αλλιως θα την σπασω!

Μ:Κατερινααα!!

Tinus:Κανε στην ακρη Μαριλενα θα την σπασω!

Μπαμ!! Ακουγεται η πορτα. Το παραθυρο ανοιχτο!

Tinus:Οmg! Κατερινα... Που εισαι...?