My Ghost Lover || K.TH Ft SANA

ABKMEP 24※

*^▁^*

One month have passed.

Me, Yhandrei Alysa A. Aljas is now currently working at the company I left before because of force resignation letter, yet I came back.

For him.

Okay na ang lahat. Isa na akong secretary ngayon. I thought, Taehyung and I will get closer dahil sa iisang company na kami nagtatrabaho. We see each other 8 hours in a day. Ibawas na yung 1 hour na break dahil minsan ay mag-isa siyang kumakain. Minsan kasama niya si Jin and worst, minsan si Aira.

Yeah, it's true na natatandaan na niya ako. Pero, wala daw siyang maramdaman for me. Sakit, right? But that's how life work. Masaya na lang ako na nakakasama ko siya at nakikita kahit na bilang secretary niya lang.

5 days na akong nagtatrabaho.

Taehyung is very an intelligent man. Kaunti na nga lang ay malapit na akong masesante dahil minsan mas kabisado pa niya ang sechedule niya kaysa sa akin.

He can separate well personal life and work. Nakapa-professional niya. Idagdag mo pa yung looks niya kaya sandosenang mga trabahante ditong mga babae at mga binabae ang nababaliw sa kanya. Though, only blank stare they had could recieved from him.

I lose all the hopes I have.

Seems like the distance between us grew farther and all I can do was to stare and dream of him.

About the wedding. Hindi pa ito matutuloy dahil hindi naman daw sila nagmamadali. Gusto daw niyang hintayin kung kailan magpo-propose sa kanya si Taehyung. Nakaka-asar lang pakinggan pero ano bang magagawa ako? Isa na lamang akong past. Besides, bakit naman ako babalikan ni Taehyung? Hello! Naging Jowa niya lang ako nung multo pa siya. There's huge difference between that and real life.

I need to move on and I'm going to start it, today.

"Uy! Nasa outer space ka na naman? Break time na! Nilayasan ka na ng boss mo!"

Nagulat ako nang may biglang nagsalita sa harap ng table ko. Di ko man lang napansin na nakalapit na si Jungkook sa akin.

"Ay? S-sorry. Tara, wala akong kasabay mag lunch break."

Agad naman akong tumayo at binitbit ang aking shoulder bag. Naunang lumabas sa akin si Jungkook mula sa aking maliit na opisina at kasunod ako. Ni-lock ko ito pagkatapos. May Susi naman si Boss Taehyung kaya makakapasok siya anytime.

Ilang sandali lang ay nakarating kami sa Canteen. Masyadong gentleman si Jungkook ngayon kaya siya ang nag-order ng pagkain. Timpi akong naghihintay nang mauhaw ako kaya tumayo na ako at lumapit sa vending machine.

I was busy choosing what to purchase nang may bumulong.

"Pepsi."

"Ay, king inang kabayo!"

Alam nyo na kung sino? Si Hoseok lang. Ewan ko ba, di pa rin siya nakaka-alis. Pinalaya ko naman na siya. Tanggap ko ng patay na siya at kailangan na niyang magpahinga.

"Fine!"

Bulong ko at pinili ang Pepsi in can.
Nang narinig ko ang mahinang kalabog sa ilalim ng vending machine ay agad ko itong kinuha at napamura ulit ako nang magulat na naman ako.

"Tanginang, gilagid!"

Ayan, si Yoongi lang naman iyon. Anong meron? Bakit sinundan nila ako? Bumuntong hininga na lang ulit ako dahil sa mga tingin na ipinupukol sa akin. Ikaw ba naman makakita ng taong nagugulat kahit wala namang gumugulat sa kanya.

Mabilis akong bumalik sa lamesang iniwanan ko at nakita kong may pagkain nang nakalapag doon nguni't wala si Jungkook. Inilibot ko ang tingin at wala siya sa loob ng canteen. Naupo na ako at naupo din ang dalawang mumu sa bakanteng upuan nang may nakita akong maliit na papel.