A House With A Brown Tape (RomCom)

Chapter 1: Ang Paglipat ng Tirahan

Bago namaalam ang lolo ni Kari, pinaalam niya sa kanyang apo na hindi nila pagmamay-ari ang tirahan'g tinutuluyan nila. Kukunin ito ng bangko sa oras na mamayapa na ang lolo Sander niya. Pero nagwika pa ito bago pumanaw na nakabili siya ng bahay sa kabila'ng bayan. Pero kalahati lang ang nabayaran niya. Naki-usap rin ito sa may-ari ng bahay na kahit kalahati lang ang nabayaran nito ay bigyan ng pagkakataon'g makatira ang kanyang apo sakaling mawalan na siya ng hininga. Nagbilin din ang lolo niya na sana ipagpatuloy niya ang kanyang buhay at mabayaran ng buo ang nabiling bahay. Nangako naman si Kari sa lolo nito na babayaran niya ang kulang na bayad sa bahay na nabili nito.

Isang waiter si Kari sa isang coffee shop. Hindi man siya lumaki kasama ang kanyang mga magulang, busog naman siya sa pagmamahal ng lolo't lola nito.

Maaga'ng nawala ang lola ni Kari, pero nung nawala na rin ang kanya'ng lolo ay medyo nawalan na siya ng gana'ng mabuhay. Gayunpama'y dapat niya'ng tuparin ang kanyang ipinangako sa kanyang pinakamamahal na lolo na babayaran niya ang kulang sa bahay.

Ilang araw na ang lumipas matapos ilibing ang lolo niya ay nagsipunta na ang mga tauhan ng bangko sa bahay na kinatitirhan niya para palayasin siya. Hindi na rin siya humingi ng palugit dahil naisipan niya'ng tumira na lang sa bahay na nabayaran ng kalahati ng kanyang lolo sa kabilang bayan.

Hawak niya ang isang papel na nagsasabi ng lokasyon patungo sa malilipatan niya'ng bahay.

Lumipas ang isang oras at ilang minuto ay natunton na rin ni Kari sa wakas ang bahay na sinasabi ng kanyang lolo.

Lumapit siya sa pintuan ng bagong matitirhan at agad na kumatok.

Kasama niya ang alaga niya'ng aso na si Bougart at bitbit niya ang isang bagahe na naglalaman ng kanyang mga magagamit na damit.

Ilang minuto pa'y pinagbuksan na siya ng pintuan. Nagtaka siya sa nakita'ng brown tape sa gitna ng sahig ng bahay. Pag-angat ng kanyang ulo ay nagulat siya ng agad na sumulpot ang mukha ng isang babae sa harapan niya.

"Kaw ba si Kari Julio", tanong ng babae.

"Oo, ako. Ito ba yung...".

"Oo, ito. Pasok".

At agad niya'ng sinunod ang anyaya ng babae, agad siya'ng pumasok ng bahay.

"Hoy! Hoy! Hoy", galit na wika ng babae.

"Bakit", tanong ni Kari.

"Nakikita mo ba yang linya ng bahay"?

"Ito'ng kulay brown na tape", tanong ni Kari.

"Korek", sagot ng babae, "Hindi ka pwede'ng lumagpas sa parte ko. Paglumagpas ka, kakasuhan kita ng trespassing. Naintindihan mo", dagdag pa ng babae.

At agad na pumagilid si Kari sa parte niya.

"Diyan ka. Diyan ang parte mo", wika ng babae. "Well, sabi ng lolo mo, oras na may kumatok na Kari Julio ang pangalan dito, ibig sabihin wala na siya sa mundo. At!!! Nakikiramay ako. Ako nga pala si Asra. Ikinagagalak kita'ng makilala".

Si Asra ang nag-iisa'ng anak ng may-ari ng bahay. Wala na ang mga magulang niya. Mas nauna pa sa lolo ni Kari. Siya ang nilapitan ng lolo ni Kari para paki-usapan na patirahin ang apo nito sa bahay kahit kalahati lang ang kanyang nabayaran.

Maaliwalas ang mukha ni Asra, maputi, pero may katarayan nga lang. Kung ano man ang pinagdaanan ng babae'ng ito, siya lang ang nakaka-alam.

"Ako si...", magpapakilala sana si Kari pero agad na nagsalita si Asra.

"Kari Julio nga. Diba binanggit ko na ang pangalan mo kanina? Bingi ka rin noh? O makakalimutin"?

"Pwede ba'ng magtanong", tanong ni Kari.