Sınıf Tam Mı?

Cenaze Törenine Hoş Geldiniz

"Yani anlıyorum bütün müdürler konuşuyor kimse dinlemiyor ama biz dinlemek istesekte dinleyemiyoruz." Kafamın sıcaktan yanıp yanmadığını anlamak için elimi saçlarımın arasında gezdirirken Atanın yorumuyla dikkatimi ona verdim.

"Nedenmiş o?" Yani tamam dinlemeye kalksak beyin felci geçirirdik ama ses tonu falan gayet iyiydi.

"Neden olacak, adamın kafası geleceğimden daha parlak. Böyle biscolata erkeğinin kaslarından parlak kafasıyla nur inmiş gibi odaklanamıyorum. Bir rivayete göre eğer kafasına güneşin altında bakabilirsen yansıma olarak geleceğini görüyormuşsun."

"Yok ebesinin yörükesi yani. Abartmayın." Tepkime karşı bir şey söylememişlerdi.

"Acaba hangi marka cila kullanıyor." Bartunun sorusuna Atanın yanıtı gecikmedi.

"Markası değil miktarı önemli kardeş." İkisinin konuşmasını yok saydım ve yanmak üzere olan kafamla ilgilenmeye devam ettim.

"Sınıflarınıza geçebilirsiniz çocuklar." Tabikide iki adımdan sonra sıra halinde gidin uyarılarına rağmen sıra bozulmuştu.

"Eee bu seneki kurbanın kim?" Melis yanımda konuşunca korkuyla ona döndüm.

"Öyle deme ya isteyerek yapmıyorum biliyorsun." Koluma girdiğinde bende kafamı omzuna yasladım. Ağır adımlarla yukarı çıkarken Ecenin koluma sadığı kollarıyla birlikte gülümsedim ve başımı Melisin omzundan kaldırdım.

"Sınıfa yeni birkaç kişi gelmiş." Gülümsedim.

"Belki yeni kurbanını onlardan seçersin." Melisin dediği şeyi  her ne kadar şaka olarak yapsada canımı yakıyordu.

"Melis yeter artık komik değil." Aklımdan geçenleri Ece seslendirmişti. Melis sanki suçsuz olduğunu göstermek istercesine ellerini havaya kaldırdı.

"Tamız hocam." Buğra arka sıradan anırdığında kafamı hızla hırkamdan kaldırdım.

"Aaaaa ilk okul günü hatta ilk saati uyunmaz ama." Bartu geçen seneki gibi arkamda oturmuştu.

"Sus sıçarım."

"Hocam ödev vardı." Gamzenin sesiyle herkesin ona dönmesi bir oldu.

"Yaktın beni Gamze." Ata ağlak bir ses tonda konuştu.

"Haklısın kızım. Evet açın ödevlerinizi." Hocanın sözlerine bütün bir sınıf itiraz ederken kapının açılmasıyla sesler kesildi. Sesimizi kesmeseydik eğer Cihan hoca kafamızı kesebilme potansiyeline ve hakkına sahipti. Beni okula kaydettirirkende kurbanlık koyun misali yazdırılmıştım zaten.

"Hocam sınıfta eksik varmı?" Yasemin hoca sınıf defterini masaya bırakıp tahtanın önüne geçti.

"Hocam hepsinin bedeni burda da ruhu nerde hiç bilmiyorum." Cihan hocanın kızgın bakışları arasında Yasemin Hoca ikinci bombayı da patlattı.

"Bende tam şimdi yaz tatili ödevlerini topluyordum." Yamuk karı nolucak.

Cihan hoca kapı pervazına yasladı ve kollarını göğsünde bağladı.

"Evet sırayla yapanlar Hocanızın masasının üstüne bıraksın." Ayağa kalkan tek kişi Gamze oldu. Kendinden emin adımlarla kafam kadar dosyayı masaya bıraktı.

"Yuh." Atanın tepkisi Cihan Hocanın dikkatini çekmişti.

"Sen yaptın mı ödevini." Ata ani bir ruh hali değişimiyle cevapladı hocayı.

"Hocam bu yaz benim yaşadığım en en en kötü yazdı sevgilimden  ayrıldım da." Cihan hoca kaşlarını kaldırdı.

"Ne var bunda herkes ayrılıyor sevgilisinden." Ata yalandan bir burun çekişle sözlerine devam etti.