Ο Σωτήρας της Ψυχής μου...(TYS17)

Πατέρας σημαίνει....

Η Αγνή, παρατηρούσε σιωπηλή τα κύματα που έσκαγαν κάτω από τα πόδια της στην αγαπημένη της γωνιά στο "Καφέ Τζιάκομο",  που εδώ και μερικούς μήνες είχε γίνει το στέκι εκείνης και του Ανδρέα, αφήνοντας την μυρωδιά της αλμύρας να τρυπώσει στα ρουθούνια της και να γεμίσει δροσιά την καρδιά της...Μοναδικό, μαγικό μέρος αλήθεια....μουρμούριζε καθώς παρατηρούσε εκστατική τα μικρά ψαράκια να χορεύουν στο ρυθμό των κυμάτων, αρπάζοντας την ευκαιρία τους και αυτά για λίγη ξενοιασιά... Μα στ'αλήθεια αυτό δεν γυρεύουν όλα τα πλάσματα της φύσης; Ηρεμία, ξενοιασιά, ευτυχία; Αναστέναξε σιγανά σ'αυτή την διαπίστωση και παρέμεινε εκεί προσηλωμένη όση ώρα περίμενε την Λύδα να έρθει στο ραντεβού τους....

Ανατρίχιασε τώρα και μόνο στην σκέψη πως θα έπρεπε να μιλήσει μαζί της και μάλωσε τον εαυτό της που -σαν όλους τους άλλους- την είχε κρίνει από την εξωτερική της εμφάνιση και μόνο. Γιατί όσο και αν δεν ήθελε να το παραδεχτεί, στην θέση την οποία κατείχε ήταν άψογη -παραδόξως- αφού σαν διευθύντρια του οικονομικού τμήματος, τα πάντα τα είχε οργανώσει και επιβλέψει έτσι ώστε να δουλεύουν ρολόι...

Και ήταν στ'αλήθεια φαινόμενο, όφειλε να το ομολογήσει, καθώς συνδύαζε κάτι που καμία άλλη γυναίκα δεν θα μπορούσε να κάνει. Κατάφερνε όλους, σ'ότι αφορούσε την δουλειά τουλάχιστον, να την σέβονται όσο καμία παρότι στην έξω από την δουλειά της συμπεριφορά.... παρέπεμπε σίγουρα σε άλλο επάγγελμα! Ωστόσο, η ίδια δεν μπορούσε να την συμπαθήσει, όσο και αν προσπαθούσε, κάτι που της έκανε εντύπωση αφού συνήθως ήταν καλόβολη με τους ανθρώπους....

"Ηρθα και εγώ! Καλησπέρα Αγνή...." ψιθύρισε δειλά μια φωνή δίπλα της τώρα και αιφνιδιασμένη γύρισε να δει ποιος ήταν. Μα όταν αντίκρισε την φιγούρα της γυναίκας απέναντί της έμεινε έκπληκτη να την κοιτάει καθώς μπροστά της είχε τώρα ένα κοριτσάκι και όχι μια γυναίκα σαν την Λύδα....Με το μαλλί της μαζεμένο σ'ένα ψηλό κότσο, ελάχιστα βαμμένη -πράγμα σπάνιο για εκείνη- ντυμένη μ'ένα απλό κρεμ μπλουζάκι και πράσινο εφαρμοστό παντελόνι, έμοιαζε πιο πολύ με παιδούλα, παρότι το γεμάτο καμπύλες γυναικείο κορμί της τραβούσε  πάνω της όλα τα βλέμματα.

"Καλησπέρα και σε σένα! Για πες λοιπόν....Προς τί όλη αυτή η συνάντηση;" μπήκε κατευθείαν στο θέμα χωρίς περιστροφές αφού ανυπομονούσε να ικανοποιήσει την περιέργειά της.

"Κοίτα, έχω να σου πω κάτι, μου είναι δύσκολο μα ....πρέπει να το πω.....γιατί ..." σταμάτησε εμφανώς αμήχανη και κάλεσε μάλιστα το γκαρσόνι να παραγγείλει σε μια προσπάθεια να κερδίσει χρόνο.