Green Love

52.

"Δεν ξέρω να σου πω ακριβώς ...Παντως ότι και αν ήταν σίγουρα δεν ηταν καθόλου φιλικό..." μου λέει και νιώθω τα γόνατα μου να με εγκαταλειπουν...

Τι λέει;

Δεν μπορεί έχω παραισθησεις...

"Στέφανε... Τι λες; Δεν καταλαβαίνω" του λέω και γελάει...

"Αλίκη μου... Τι δεν καταλαβαίνεις; Τι θες να κάνω για να καταλάβεις επιτέλους τι νιώθω για εσένα...; Πες μου και θα το κάνω." μου λέει και νιώθω τόσο ερωτευμένη που νομίζω πως τα μάτια μου έγιναν καρδούλες...

Τον κοιτάω στα μάτια με προσήλωση... Και τον βλέπω να με κοιτάει με εκείνο το χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπο του...

" Θέλω δύο πράγματα "του λέω και γελάει... Αχ αυτό το γέλιο του... Χαμογελάει και ο χειμώνας γίνεται Άνοιξη...

"Ακούω" μου λέει και μου κάνει νεύμα να συνεχίσω...

"Πες μου τι νιώθεις για εμένα... Θέλω να τα ακούσω..."

"Γιατί;"

"Για να τα πιστέψω..." του λέω και γελάει.

Έρχεται κοντά μου...

"Αλίκη... Σε έχω ερωτευτεί...Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι μπορεί για μια μέρα να μην σε δω... Να μην δω τα μάτια σου, να μην μπορώ να μυρισω το άρωμα σου... Ακόμα και όταν με βρίζεις, στα μάτια μου φαίνεσαι η πιο γλυκομιλητη... Συγνώμη που αργησα να σου πω αυτά που νιώθω, δεν είμαι τόσο καλός στα λόγια όσο στις πραξεις... Αλλωστε είναι δύσκολο   η φυλακή σου να γίνει ξαφνικά παράδεισος... "

" Στέφανε..."

" Αλίκη... Το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω σαν τρελός να είμαι μαζί σου... Να μπορώ να σε ακουμπάω και να σε φιλαω χωρίς να μου έρθει καμιά μπουφλα" είπε και γελάσαμε και οι δύο

" Εσύ Αλίκη...νιωθεις κάτι για εμένα; έστω κάτι ελάχιστο; " μου είπε και το βλέμμα του αντικρυσε το δικό μου που έκαιγε εξαιτίας των ματιών του.

" Στέφανε... Δεν αφήνουμε το όνειρο να φύγει όταν έρχεται...Πως θέλεις να φύγεις ξανά ενώ εσύ εισαι το ονειρο μου; "

Μου χαμογελάει πλησιάζοντας με περισσότερο... Τα χείλη του βρίσκονται λίγα εκατοστα μακριά από τα δικά μου...

" Και... Ποιο είναι το δεύτερο ; "μου λέει ψιθυριζοντας κάνοντας κάθε ίνα του κορμιού μου να ανατριχιασει...

" Φίλα με "

Τα χείλη μας συγκρούονται με δυναμη και εγώ νιώθω τόσο ευτυχισμένη...
Αυτό ήθελα τόσο καιρό... Ή μάλλον αυτόν...