[KİTAP OLDU]
Bir masalın baş kahramanlarıydık biz.
O, gargamel, ben şirine.
O, siyah, ben beyaz.
O, gece ben gündüz.
O, ay, ben güneş.
O, ateş, ben su.
O vardı, bir de ben. Biz yoktu.
Bu masalda mutlu son yoktu, pinokyonun yandığı, uyuyan güze...
Kalemimin, katı mürekkebi yıpranmış bir sayfaya değdi, birçok kişiye o dünyada can verdim, onlara nefes oldum. Onları üzdüm, kırdım, ağlattım, çoğu zaman öldürmek istedim.
Cehennemin korlaşmış ateşinde onları yaktım, cennetin soğuk sularıyla söndürdüm. Birçok kez onları öldürdüm ama her zaman var ettim.
Ben Hava Nur Tanrıverdi, bu cehennemin ateşinin temel nedeni, bu cennetin küçük çiçeklerini sulayıp büyüten kişi, bu kitabın yazarıyım.
25 Eylül 2015 yılında can verdiğim ruhları, 20 Ağustos 2017 gecesi 02:58'de gözyaşlarıyla onları serbest bıraktım.
Onları hapsettiğim zindanın parmaklarının ardından, dudağımınkıvrılmasıyla, bazen gözyaşıyla, bazen öfkeyle onları izledim, mahvoluşlarını seyrettim. Ama onlara hiçbir zaman acımadım, hapsoldukları zindandan onları kurtarıp, bir kitabın sayfalarına gönderdim.
Ve o kitap, UMUT DENİZİ'nin kapağı:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Renkler fosforlu değil, asıl rengi bu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçime sine sine bu kitap kapağını size gösteriyorum. Evet, UMUT DENİZİ'ne yakışan kitap kapağı buydu. Sıradan gelin damat koymak istemedim, çünkü onlar öyle sıradan bir kapağı hak etmiyorlardı.
Umarım beğenirsiniz.
Kasımda, İstanbul kitap fuarında olacağım büyük bir ihtimalle, kimler geliyor bakalım? Kimlerle sarılıp, sayısız fotoğraf çekileceğiz?
Eğer olurda gelirsem, buradan tekrar duyuru yapacağım.
Bakın, kitabınızın OLUP OLMAMASI, hiç önemli değil. Mutlaka gelin, tanışayımailemdeki insanlarla, rica ediyorum.
