Hate, love or just a little of both?

8

Wanhopig druk ik op de bel van Martijn en hoop echt dat hij er is. Snel veeg ik mijn tranen weg en bijt op mijn lip.

Ik schrik uit mijn trance als de voordeur opeens open gaat en ik recht in Martijns ogen kijk.

"Emma," zegt hij geïrriteerd, snap ik volkomen.

"Hey," zeg ik hees en mijn stem slaat over. Ik kijk hem onschuldig aan.

Ongemakkelijk kijkt hij me aan, "wat is er met jou aan de hand?"

Ik zoek naar woorden om te zeggen en kijk hem verloren aan, "van alles." En er rolt een eenzame traan over mijn wang. Snel veeg ik hem weg en kijk naar mijn voeten. Ik bijt op mijn lip om alles tegen te houden en haal mijn neus op.

Opeens voel ik een arm om mijn middel en een hand op mijn achterhoofd die me tegen een lichaam trekt in een comfortabele knuffel.

"Vertel," fluistert Martijn lief.

"Mijn hele leven is kut," flap ik eruit en zucht.

"En daar is een reden voor?" vraagt hij gelijk.

Ik probeer iets te zeggen, maar barst uit in tranen en zet mijn voorhoofd tegen zijn schouder.

"Shh, rustig," sust hij zachtjes en doet de voordeur dicht, de laatste keer dat ik in zijn appartement ben geweest in Amsterdam is denk ik een half jaar geleden en ik hou van dit huis.

Tranen rollen over mijn wangen, ik ben furieus, onzeker, angstig, gekwetst en verdrietig, maar ergens ook weer opgelucht en ook een klein beetje blij: ik ben weer bij mijn beste vriend. Maar wat Liam deed kan echt moet, hij is verloofd en heeft zijn verloofde met mij bedrogen, waarom? Waarom ben ik dan weer een persoon die dit overkomt. Ik bedoel: ze mag me haten, ik ben degene waarmee haar verloofde mee bedrogen heeft. Maar waarom doet iemand dit in godsnaam? Dan ben je zo levenloos. Vreemdgaan.. wie had dat ooit gedacht? Zo'n lieve, nette, aardige, slimme, charmante jongen die dit flikt.

"Hey, rustig," zegt hij zacht en houdt me beschermend vast.

Ik heb hem gemist.

"Wil je wat te drinken?" vraagt hij zacht, "water?"

Ik knik en hij laat me los, "ga op de bank zitten, ik kom eraan."

Hij kijkt me aan en veegt de tranen van mijn wangen. Ik glimlach zwak en bijt op mijn lip.

Ik loop naar de woonkamer en ga op de bank zitten. Mijn tas zet ik op de grond en ik hang mijn jas over de rugleuning zodra ik hem uit heb getrokken. Verwonderend kijk ik rond als het me opvalt dat er veel is veranderd hier, een heel nieuw interieur.

"Hier," zegt Martijn zacht als hij voor me staat.

Ik pak het glas met water aan en bedank hem.

Hij komt naast me zitten en kijkt me bezorgd aan, "wil je het kwijt?"

Ik neem een klein slokje van het water en knik zachtjes, "Liam is vreemd met mij gegaan." Ik leg mijn hand op mijn mond en er rollen gelijk weer dikke, warme tranen over mijn wangen. Gelijk knijp ik mijn ogen dicht, ik schaam me eigenlijk; nu heb ik waarschijnlijk iemands relatie verpest.

"Huh?"

"Hij is verloofd met een vrouw terwijl hij ook met mij een relatie had. Dus hij is tijdens zijn relatie met zijn verloofde vreemd gegaan met mij," mompel ik en kijk naar het glas wat ik in mijn handen heb.

"Wat voor mogool is hij, jezus. Wie zou dat nou doen, sorry hoor, maar dit gaat gewoon echt te ver," antwoordt hij gelijk woedend terug en zucht, "die gast moet echt weg van iedereen hier."