Hate, love or just a little of both?

29

De volgende ochtend word ik wakker door harde muziek wat wordt gespeeld. Ja top, zo wil ik wakker worden. Ik zucht even en open mijn ogen. Een arm ligt om mijn middel en een warme adem blaast in mijn nek uit. Dus het is sowieso niet Martijn die keiharde muziek draait. Tenminste.. ik mag hopen dat dit Martijn is en niet één of andere rare gozer. Wat nou als dat zou gebeuren? Je ligt te slapen en opeens ligt er iemand anders naast je? Okay Emma, niet te diep nadenken, want dan wordt het eng. Ik knipper een paar keer en wrijf in mijn ogen.

"Wat een rot muziek," hoor ik Martijn opeens hees mompelen. Hij schraapt zijn keel en gaat dichter tegen me aanliggen.

Ik glimlach even, hij is toch ook een lieverd. Ik kijk even door de kamer en daarna naar de klok, half negen. Nou, we worden steeds later wakker, hoe goed is dat?

"Jemig man," mompelt hij in zichzelf. Volgens mij is de muziek harder gezet, het klinkt zo veel harder. Hij laat me los en zucht even. Ik voel dat hij het bed verlaat en niet veel daarna gaat de deur open.

Martijn! Het was net zo lekker warm! Ik ga op mijn rug liggen en kijk naar de deur die open staat. Ik gaap en sluit mijn ogen weer. Ik ga papa zo denk ik maar eens bellen, wordt wel eens tijd om dat te doen.

"Goedemorgen schoonheid," hoor ik naast me en het bed zakt in.

Ik kijk Martijn aan en glimlach, "goedemorgen sunshine."

Hij geeft me een kus en komt weer naast me liggen. "Goed geslapen?"

"Ja, super," zeg ik en knik glimlachend, "totdat die muziek begon," en mijn glimlach verdwijnt een beetje. Hij kijkt me aan en knikt even teleurstellend. "Maar goed, dan ben ik wakker en das ook weer een dingetje tegenwoordig."

"Alsnog," grinnikt hij even en ik ga tegen hem aanliggen. "Ga je vandaag nog wat doen? Vanmiddag heb ik een interview en vanavond een show," zegt hij en slaat zijn arm om me heen, zijn warme huid tegen mijn huid voelt goed aan. Hij kijkt me vragend aan.

"Ik heb afgesproken om met Eef te aan shoppen en gewoon meiden dingen te doen. Niet zo veel bijzonders eigenlijk," zeg ik en haal mijn schouders op.

Hij knikt, "maar je komt vanavond wel toch?"

Ik kijk hem gelijk weer aan en verbaasd reageer ik: "tuurlijk suffie. Wat denk jij dan? Dat ik niet kom kijken, ben je gek?" Hij begint gelijk te lachen en drukt een kus op mijn wang. "Tuurlijk joh," zeg ik weer.

"Drama queen," zegt hij zachtjes, "maar toppie."

Ik kijk hem gelijk aan met een frons, "ik? Drama queen? Pff, echt niet," en zucht overdreven. Het is even stil en als we even elkaar hebben aangekeken, beginnen we te lachen.

"Toch ben je het wel," zegt hij en komt boven me hangen.

Ik grinnik even en haal mijn hand door zijn haar, "nee hoor."

Zijn hoofd komt langzaam dichterbij bij mijn gezicht. "Oh jawel," fluistert hij en zijn grijze ogen kijken me doordringend aan. Hij drukt zijn lippen zachtjes op die van mij. Gelijk antwoord ik door mijn hand op zijn wang te leggen en terug te kussen.

"O my god, sorry sorry sorry. Ik kom straks wel terug," klinkt een stem met paniek.

Ik trek gelijk terug en kijk naar de deur.

"Ik laat jullie wel verder gaan in jullie moment," zegt RJ en sluit de deur weer.

We beginnen te lachen en ik druk lachend een kus op zijn lippen.

•

Met een aantal tassen in mijn handen, lopen Ava en ik door een winkelcentrum heen.

"Hoe is het nou met Lou gegaan?" vraag ik uit nieuwsgierigheid.

Ze zucht even en stopt met lopen. Ze kijkt me aan, "wel goed. Ik heb alles los gemaakt, dus hij is behoorlijk overstuur nu. Maar ben wel blij dat ik nu ook mijn hart kan luchten bij hem, wat eerst niet lukte," zegt ze en slikt.

Ik wrijf even over haar arm heen, "maar het is nu beter, toch?" Ze knikt. "Anders botst het alleen maar met elkaar. Jullie moeten juist nu steun aan elkaar hebben. Maar hoe gaat het nu?"

Ze krabt even aan haar arm, "nu?" zucht ze, "veel beter. Ik moest er gewoon even tussenuit, mijn hart luchten en mezelf zijn. Ik heb al genoeg aan mijn hoofd, dus halleluja."

Ik grinnik even en we lopen weer verder terug naar het hotel. "Het enige wat ik nog wil," begin ik, "is hier echt goede sushi eten."

"Absoluut," reageert Ava gelijk terug, "tuurlijk, hallo. We zijn tenslotte in Japan vriend. Maar effe, hoe zat het vanochtend met jou en Martijn? Robert kwam helemaal overstuur weer terug," overdrijft ze en maakt grote bewegingen met haar armen.

Ik frons even, "kind, die gast denk zeker dat we het aan het doen waren. Nou, ik kan je vertellen dat dat niet waar is." We lopen de hoek om en ik kijk mijn ogen uit hoeveel mensen hier zijn.

"Ja tuurlijk, zeggen ze allemaal."

"Nou, deze keer is het waar. Vraag maar aan Martijn. En bovendien zouden jullie het anders moeten gehoord hebben, wat niet gebeurt is, dus het is niet gebeurt. Jammer joh, Sherlock," en rol mijn ogen.

Ze begint te lachen en geeft me even een zetje. "Wat ben je erg, ohoh," zegt ze dramatisch en slaat haar hand voor haar mond.

"Ja wat? Ik schaam me niet voor liefde, we waren gewoon aan het knuffelen. Dat doe jij toch ook bij Daan? De rest zal dat vast ook doen, het is gewoon normaal. We zijn allemaal mens, dus die gast is gewoon een klein kind." Ik haal mijn hand door mijn haar en daarna lopen we stevig door naar het hotel, want het begint te regenen.

"Waarom nu? Waarom niet in Nederland?"

Een paar voorbijgangers kijken naar ons als we aan het praten zijn, ja, we praten geen Japans en ik ben Nederlands. Ik ben een toerist en ik heb geshopt. Blijkbaar is dat bijzonder, niet dat ik nooit mensen uit deze cultuur zie in Amsterdam. Maar ik zie niet waarom het bijzonder is..

Ik haal mijn telefoon uit mijn zak als hij even trilt, Ava doet hetzelfde.

José @ HQ: Over 4 dagen, meeting in Dubai. Je MOET aanwezig zijn. Meer informatie komt later.

"Waarom moeten wij bij die meeting zijn, als we er niks mee te maken hebben. We zijn familie," zegt Ava gelijk verbaasd.

Ik grinnik, daar heeft ze gelijk in.

—

Wat vinden jullie tot nu toe van het verhaal?
Vote, comment and follow💫

Xx us