Girlfriends |✔️

How things have changed

Chelsea

Ik stop mijn auto voor een huis. Ik check nog eens of ik zeker het juiste adres heb. Ja, dit is 'em. Tevreden stap ik uit mijn auto. Mijn sleutels stop ik nog snel in mijn tas. Zenuwachtig loop ik op het huis af.

Hoe lang heb ik Renaat en Nienke al niet meer in levende lijven gezien? Drie jaar...

Ik haal diep adem en breng mijn hand naar de deurbel. Een tijdje later word de deur geopend. Automatisch krijg ik een enorme glimlach op mijn gezicht als ik Renaat zie. Hij sprijd zijn armen en als een gek ren ik op hem af.

'RENAAAAT!'

Ik spring letterlijk op hem en knuffel hem dood.
'Ik heb je zo zo zo zoooo gemist,' mompel ik in zijn oor. Hij lacht.
'Ik jou ook,' fluistert hij terug.

Het ziet er misschien heel kinderachtig uit, maar sinds ik mijn vriendschap had verbroken met Faye, steunde hij me enorm. We groeiden zelfs nog meer naar elkaar toe.

'Ga nu wel van me af voor mijn vrouwtje boos word.'

Ik spring van hem af en daar zie ik Nienke al staan. Ik word zo vrolijk van haar te zien. Ik lijk wel weer de oude zelf te zijn.

'Nienke!' roep ik en storm op haar af.

Bij haar doe ik wat voorzichtiger aangezien ze al een behoorlijk buikje heeft. Ik buk me en begin haar buikje te aaien.

'Hoeveel maanden al?' vraag ik nieuwsgierig.
'Acht,' antwoord ze glimlachend.

Ik kom weer recht en m'n glimlach verdwijnt op het moment dat ik haar zie. Faye staat daar ongemakkelijk met, ik vermoed, Noah. Ik slik en loop op Faye af.

'Hallo.'
'Hey,' mompelt ze terug en kijkt weg.
Ik negeer het en richt me op Noah.

'Jij bent Noah?'

Het jongetje knikt verlegen. Ik glimlach en haal een autootje -dat ik onglangs voor hem heb gekocht- tevoorschijn uit mijn tas. Met fonkelende oogjes kijkt Noah me aan.

'Deze is voor jou. Ik ben tante Chelsea,' stel ik mezelf voor en overhandig het cadeautje aan hem.

Maar Faye stopt me.

'Het hoeft niet.'
'Het is ook niet voor jou, maar voor Noah. Dus laat me mijn ding doen, goed?' zeg ik streng en zet een overduidelijke neppe glimlach op.

Verbaasd kijkt Faye me aan. Ik wist dat ze koppig zou doen dus heb ik haar direct de mond gesnoerd. Faye knikt dan toch. Noah neemt met een enorme glimlach het speelgoed aan. Faye zet hem weer op de grond en komt zuchtend recht.

'Wat zeggen we?' vraagt Faye met gekruiste armen.
'Dankjewel,' stottert Noah liefjes.
'Het is graag gedaan, jongen.'

Noah gaat vrolijk weg met de auto. Faye en ik blijven elkaar aan kijken. Zelfs Renaat en Nienke lijken de spanning te voelen. Beiden verschijnen plots tussen ons.

'We moeten echt dringend weg. Ik moet nog iets regelen op m'n bureau en Nien moet naar de gynaecoloog. Maar we zijn zo weer terug! Zouden jullie op Noah willen passen?' vraagt Renaat aarzelend.

Mijn mond valt open. Laat hij me nou serieus alleen achter met Faye? Het is precies wat ik wilde, maar ik ben er nu nog niet klaar voor! Ik kijk hem met gespleten ogen aan. Hij doet dit express. Een enorme zucht verlaat Faye's lippen. Ze wrijft vermoeid over haar gezicht. Nu ik haar zo zie, merk ik op dat ze er veel volwassener uit ziet. Dat was ze altijd al, maar nu is het duidelijker. Ze is nog mooier geworden dan te voren, maar ze heeft iemand. En dat doet me enorm veel pijn. Misschien heb ik zelfs helemaal geen kans meer... Fronsend kijkt Faye me aan. Shit, ik ben betrapt. Snel kijk ik de andere kant op. Grappig hoe alles zo is kunnen veranderen tussen ons. Hoe we ooit onze mond niet konden houden tot nu waar we elkaar amper aan kijken.