Label: Best Friends

Six

Chapter 6
Court

**

Nagising ako dahil sa sunod-sunod na pagkatok ng kung sino sa kwarto ko. Napakunot-noo ako. It’s Saturday. They all know that I don’t have work today. Who the hell is that?

Kinuha ko ang isang unan sa gilid ko at saka iyon itinakip sa tenga ko. Sana naman ay ma-realize ng kung sino mang iyon na inaantok pa ‘ko at ayokong maistorbo ang pagtulog ko.

Pero mukhang hindi yata marunong makiramdam ang taong iyon dahil narinig ko ang mahinang pagbukas ng pinto. Pagkatapos no’n ay naramdaman ko naman ang paglundo ng kama hudyat na mayroong umupo roon.

“Ate Bea, gising na,” dinig kong sabi ng kapatid ko. So, Eunice is the one who decided to ruin my morning. Ugh.

“I don’t have work today, Eunice. Besides, it’s too early,” I replied.

“I know you don’t have work today, Ate, but you need to wake up already. Just so you know, it’s already two o’clock in the afternoon.”

Hindi ako gumalaw. Pero nang tuluyan nang magsink-in sa utak ko ang sinabi niya ay agad akong napabalikwas nang bangon. Agad din akong natigilan at napapikit nang maramdaman ko ang kirot sa ulo ko. Fuck! My head hurts like hell!

“Hangover? Bumaba ka na para makakain ka. Mom prepared food for you. Bumaba ka na raw kasi kanina ka pa nakahilata diyan,” aniya bago tumayo para lumabas. Pero bago pa man niya mabuksan ang pinto ay pinigilan ko siya.

“Wait, Eunice,” I said. Nilingon niya ako. “Paano ako nakauwi?”

Napakunot-noo siya. “You don’t remember anything? Kuya Angelo brought you home. Tulog ka na noong dumating kayo kagabi. Siya ang nagdala sa’yo rito sa kwarto mo.”

Iyon lang ang sinabi niya pagkatapos ay tuluyan na siyang lumabas. Saglit akong pumikit para alalahanin ang nangyari kagabi.

I remember urging Angelo to dance with Lara. Then, I started dancing and drinking, too. After that, wala na ‘kong ibang maalala kundi ang paghila sa akin ni Angelo para umuwi na. Nakatulog yata ako sa loob ng sasakyan niya pagkatapos no’n.

I sighed. Kahit masakit ang ulo ay pinilit kong tumayo para maligo bago bumaba.

Pagkatapos kong maligo at magbihis ay bumaba na ako. Naabutan ko si Mommy sa baba na kasalukuyang nanonood ng TV. Napansin kong wala roon si Eunice. Maybe she’s with her friends again.

“Mabuti naman at bumaba ka na. Kumain ka na roon. Magpahain ka na lang kay Manang,” sabi ni Mommy nang makita niya akong bumaba sa hagdan. Tumango lang ako bago dumiretso na sa kusina.

I followed what my Mom said. Mga ilang sandali lang ay kumakain na ako matapos akong ipaghanda ng katulong namin. Sa kalagitnaan ng pagkain ko ay biglang tumunog ang cellphone ko hudyat na may nag-text. Tiningnan ko agad iyon.

I creased my forehead when an unknown number appeared. Because of curiosity, I decided to read the message.

From: +639*********
Hi, Bea! This is Jay.

Jay? Where did he get my number? Agad kong isinave ang number niya bago ako nag-type ng reply sa kanya.

To: Jay
Hi? Where did you get my number?

From: Jay
Got it from Lara. I’m sorry if I asked for it without your permission.

So, he got it from Lara. I sighed. As if namang may magagawa pa ‘ko, ‘di ba? Hindi na ako nag-reply pagkatapos no’n dahil hindi ko rin naman alam ang sasabihin ko sa kanya. I’m wondering why he asked for my number, though but I decided not to ask him that.