GL Book 2: Forgotten Memories

Chapter 33

ZOE'S POV

3 weeks have passed and hindi parin nagigising si kevin.. I miss him so much.. And i want to explain everything to him..

"Zoe! Si kevin!"

Napalingon kaagad ako kay kevin at napaluha dahil unti unti niyang minumulat ang mata niya..

"Uhh.. A-Asan ako?"

Nilibot niya ang tingin niya sa kwarto at nang madako ang tingin niya sakin biglang kumunot ang noo ni kevin at nahalata ko ang galit sa mukha nito..

"Anong ginagawa mo dito?!"

Sasagot palang sana ako pero inunahan niya na ako..

"Lumayas ka dito!! Ayokong makita ka!!"

Parang dinurog ng pinung pino ang puso ko, Masakit marinig mismo sa taong mahal mo na ayaw ka niyng makita.. Siyempre sino ba namang gugustuhin marinig yon dba? Napakagat ako sa labi ko dahil pinipigilan kong tumulo ang luha ko.. But i didn't succeed.. Tumulo ito na para bang walang bukas..

"Ikaw pa tong may ganang umiyak! Pagkatapos mong magsinungaling!! UMALIS KA DITO!! WAG KA NANG MAGPAKITA SAAKIN!"

hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya napasigaw na rin ako.

"OO NA! OO NA!! HINDI MO NA KAILANGAN ULIT ULITIN SAAKIN NA NAGSINUNGALING AKO SAYO! SAINYO!! PERO PARA NAMAN SA KAPAKANAN NIYO UN EH!! SANA KASE MAKIKINIG KA SA MGA PALIWANAG PARA HINDI KA NAGDUDUDA DYAN!!

MASAKIT PARA SAKIN NA GAWIN YON! PERO WALA AKONG CHOICE!! DAHIL AYOKONG MASAKTAN KAYO!! OKAY LANG SAAKIN NA AKO NALANG ANG MASAKTAN KESA KAYO!!!  AYOS LANG SAAKIN KUNG AKO NALANG ANG MAGHIHIRAP KESA KAYO!! AT HANDA AKONG MAMATAY PARA LANG SA KAPAKANAN NIYO!! DAHIL MAHAL KO KAYO AND FOR ONCE I WNT YOU TO LOVE A NORMAL LIFE!! I WANT YOU TO HAVE A PEACEFUL LIFE EVEN FOR JUST A LITTLE WHILE!!"

Pinunasan ko ang mukha kong puno ng ng luha.. Hindi ko na kaya ang sakit na nararamdaman ko ngayon.. Ang sakit sakit dahil hindi ka pinagkakatiwalaan ng taong mahal mo..

"EH BAKIT MO GINAWA YUN?!! BAKIT MO NAISIPANG MAGSINUNGALIN SAAKIN?!"

Kinagat ko ang labi ko at napaupo sa upuan at napahawak sa ulo..

"I'll tell you everything.."

"I don't want to--"

I cut him off before he finished his sentence

"I'LL TELL YOU THE REASON AND AFTER THIS I'LL LEAVE YOU ALONE! HINDI NA KO MAGPAPAKITA SAYO!"

Yes.. Seryoso ako sa sinabi ko.. Masakit man.. Kailangan kong gawin..

"I TOLD YOU I DONT CARE SO GET LOST!!"

Napatulala ako at ung puso ko.. Wala na.. Basag na.. Tumakbo ako palabas habang umiiyak.. Ang sakit sakit ng nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam ang gagawin ko..

CARLO'S POV

**After 1 week

Lahat kame nakaupo lang dito.. D pa pwede lumabas si kevin dahil nagrerecover pa siya.. Walang nagsasalita ng biglang nay kumatok, Tumayo si mikko at binuksan yun at tumumbad samin ang isang nurse.. May ibinigay ito kay mikko at umalis na..

"Bro. Para sayo. Galing kay zoe"

Pero mukhang walang narinig si kevin at nakatingin lang siya sa labas ng bintana..

"Vin. Basahin mo na... Just this time.. Can you please forget about your anger and read that letter?"

Kalmadong sabi ni kath pero halata mo ang pagpipigil ng galit.. Pero wala parin.. Kaya tumayo so kath at kinuha ang sobre mula kay mikko.. At binuksan yun..

"Sinabi ng basahin mo eh!!!"

KEVIN'S POV

"Aish! Oo na!"

Galit kong sabi sabay hablot sa sulat at nagsimulang basahin un

Hi Kevin,

Since you wont listen to me, I was hoping that you could read this letter.. So here i go

Remember when i was confined at the hospital?

And remember the day when i went missing.. Well gising na talaga ako nun the day after before i went missing. When i woke up that day walang tao.. Hating gabi na nun at naisipan kong mag punta ng garden naupo ako sa isang bench don ng biglang may lumapit sa akin.. And to my surprise.. Ang papa no zelo un.. Simabi niyang umalis ako ng gang para mawalan kayo ng pag asa manalo sa gagawing laro ni zelo.. Walang kaalam alam si zelo sa mga yun. Hindi ako pumayag siyempre sa sinabi niya.. But he threatened me.. Sasaktan niya kayo kapag hindi ko un ginawa pagkatapos niyang sabihin un umalis na siya at ako naman bumalik na sa kwarto ko.. Pinagisipan ko kung ano ang gagawin ko... And sumagi sa isip ko na mawala ng matagal at yung pagkakita saakin ni kevin sa mall sinadya ko un..

I just missed you guys so much.. That's why.. And ang pagsali ko sa SKG ay sadya rin para malaman ko ang plano nila.. And yung binigay ko sa inyo na plano ng kalaban at ibang plano.. Ako ang may gawa nun at hindi si kuya.. At ang dahilan kung bakit pinapabago ko sainyo ang planong ginawa niyo together with janice because that was part of their plan.. It was a trap.. And yes kapatid ni janice si zelo.. I already killed janice so dont worry.. And siguro namang alam niyo na ako ang tumulong sa inyo dun sa forest..

I know i was a coward for not telling you about that.. We're a family and family dont lie to each other.. Nakalimutan kong kakaiba kayo sa ibang tao.. Haha.. Ang dami ko palang ikahihingi ng sorry sa inyo.. But sorry is not enough to take away the pain.. Is that right kevin?

Sorry is not enough but i'll still say my sorry.. Im sorry and i hope you'll forgive me.. Kevin.. I love you and that will never change.. I'll stay away for a while and let you cool off.... So... This is goodbye.. for now

P.S
I love you hubby and that will never change

                                   -Zoe

XANDER'S POV

Pagkatapos mabasa ni kevin ang sulat ay agad na tumayo si kevin at pumuntang banyo, Hindi napansin ng iba pero ako napansin ko.. Napansin ko ang luhang tumulo sa mata ni kevin bago siya makapasok ng banyo.

"GRR.. LECHE KA KEVIN LUMABAS KA DYAN!!! LUMABAS KA AT HANAPIN MO SI ZOE!"

Sigaw ni kath habang kinakalampag ang pintuan pero hindi lumabas si kevin..

"Tangina! Kevin alam ko nasaktan ka sa nangyari! At alam ko ring naiintindihan mo kung bakit niya yun ginawa!! Pero bakit ang tanga tanga mo at pinairal mo yang galit at inis mo!! Grr!!!"

Galit na galit sa kath ngayon.. Ramdam ko un ramdam naming lahat yon.. Kaya nga walang nagkakamaling pumigil sa kaniya dahil natatakot kame.. Nagulat kame ng biglang bumukas ang pintuan at inilabas ang isang kevin na nagliliyab sa galit ang mata..

"HINDI MO NA KAILANGANG IPA MUKHA SAKIN ANG KATANGAHAN NA GINAWA KO KATH!! PERO MASISISI NIYO BA KO?! MASISISI NIYO BA KO KUNG NASAKTAN AKO?! HINDI KO NAMAN GINUSTONG MASAKTAN EH! PERO ETO *sabay turo sa puso niya* Eto ang nagdesisyon na masaktan siya sa nangyari.. Eto ang nagdesisyon na wag intindihin ang sinabi ni zoe.. Eto ang ginustong wag mag patawad. Mahirap at masakit na gawin ko yun pero wala eh.. Tama nga kayo kase pinairal ko yung katangahan ko. Pero wala naman na kong magagawa eh.. Wala na siya Wala na.. Hindi ko alam kung nasan sya.."

Sabay napaupo siya sa lapag at umiyak.. This is the first time we saw him cry like this. Nuong panahon na nawala kasi si zoe sa loob ng kwarto niya siya umiiyak.. pero ngayon sa harapan namin, naging mahina siya.