A Night With A Gay

Chapter 5

Maaga akong nagising at may hinahanap ang taste buds ko at walamg iba yon kundi ang mansanas at chocolate ko. Tumungo ako sa kusina and I slice some apples at tinunaw ang chocolate ko as my dipping sauce.

I don't want to pay any attention to the things happening right now. What Tiago said last night is not real. It can't be of any truth, it was the work of liquor. It doesn't mean anything Yanna okay. Ilugar mo ang kagagahan mo.

Nakita ko siyang bumaba ng hagdan habang inaayos ang sando niya. He's wearing that pink robe, he looks cute and pretty as well. Siya talaga ang pinaglilihian ko. Lumapit ako sa kanya to give him a morning kiss.

"What's that for?" Tanong niya.

"Good morning." Sabi ko at binalikan ko ang apples ko.

"Ano bang lasa niyan?"tanong niya. At pinanood niya ang pagmumukbang ko.

"Masarap." Lumakad ako papunta sa sofa at humiga.

Sinundan niya lang ako at umupo sa may paahan ko. Inilapag ko ang apples ko at umupo sabay eyes to eyes sa kanya. Ginawa ko lahat para magpaganda mukhang gumana naman. Hinalikan niya ang labi ko and I smiled, victory's mine.

"What did you do to me?" Tanong niya.

"I don't know. Wala naman. Maybe you mean, what did you do to your self." Pumaibabaw ako sa kanya sabay higa sa dibdib niya. I'm still sleepy.

"I'm a gay, I know it. Sa lalaki ako kinikilig but why is it that I can't resist you?"

''Edi lalaki ka, sakin nga lang." I smiled trying to look pretty pero hindi siya nakatingin sakin che.

"Mula nang lumabas ako sa nanay ko bakla na ako. I grew up playing with dolls. And everybody knows that. I'm girlier than you you know."

"Hindi halata. Lalaki ka kasi manamit. At dun ako naturn-on." I said in my sweetest voice sabay lipbite. Guess I really do learn from experience. Mas naging malandi ako.

Umupo siya habang inaayos ang buhok ko. He's smiling but he's not showing his teeth, yung smile na maliit lang pero alam mong totoo.

"Ano bang meron sa'yo," tiningnan niya ako sa mga mata. "...na sa'yo ko lang nakita?" Then he gave me a kiss. "Being a man is so easy, if you're with me."

"Ibig sabihin..." Sabi ko habang nakatingin sa kanya. Napatakip ako sa bibig dahil nakaawang na pala ang bibig ko.

"I know what I said last night. You're different." Hahalikan na niya sana ako ng bigla akong maduwal kaya naitulak ko siya.

"Okay ka lang?" Tanong niya Habang hinahapyod ang likod ko. "Ang bilis mong tumakbo."

"Bwwsdhgjskdhsksj." Sinuka ko lahat ng kinain kong apples.

"Sabi kong wag ka ng kumain nyan e."

"Masarap eh." Sabi ko habang pinupunasan ang bibig ko at nagmumomog ng tubig.

Sumandal siya sa lababo at pinanood ako. Ano bang iniisip nito?

"Yanna?" Tumingin ako sa kanya to let him know I'm listening. "Mahal mo pa ba si Mark?"

Nagulat ako sa sinabi niya. Anong isasagot ko? Oo? Hindi? Di ko alam.

"Matagal kang sumagot. Maybe yes. Oo nga naman, how can I exchange Mark in your heart? I'm crazy." Sabi nito at umalis.

Naiwan akong nakatulala. Kaya ko naman siyang mahalin ah, mahal ko na na nga ata siya.

Pumunta ako sa kuwarto niya pero nakalock ito.

"Tiago?Aalis na ako. Um, thank you." Sabi ko. Still naghehesitate ako, hindi ko mahawakan ang door knob. Lumingon ako sa kwarto ni Tiago. I can't give him a proper answer right now, hindi pa ako sure.

I should break up with Mark, if there's something right to do right now, ito yun. I should do that. Yes Yanna, do it.

Dinial ko ang cellphone number ni Mark. And after three rings sinagot niya ito.

"Mark?"

"Babe, I was just going to call you. Bakit ka pala napatawag? I'm here outside of your condo."

"Meet me at the park. Bye." Then I end the call. I'll do it now.

Lumabas ako sa condo ni Tiago at sumakay ng taxi. Pagdating ko sa park nakita ko siyang nakaupo. May dalang bulaklak at chocolates. Di pa man ako nakakalapit umagos na ang luha ko. Every step I take, our memories played in my brain as if kinokonsensya ako. But geez, he is the one who should be feeling guilty.

''Yanna!" Nakangiti niyang sabi. Yinakap niya ako. "Ba't ka umiiyak?"

"Mark? Um—"

"Yes babem"

"I'm breaking up with you.'' I don't know how I manage to speak. Ang dami kong prinactice na lines only to come up with this overrated line.

"No. Let's talk."

"Look." Pinakita ko sa kanya ang mga pictures. "I know you love Meri that much, I'm setting you free Mark. This is enough evidence for you to let go of me. I've been suffering for long now Mark, so please let mw go already."

"No Yanna. Mahal kita."

"IF YOU REALLY LOVE ME YOU WON'T DO THIS! Asan ang pagmamahal kung dalawa kami? And if you really love me you won't find another one Mark."

"Yanna, ikaw ang mahal ko. Meri is just threatening m—"

"Ano? Tinatakot ka niya? Then why are you happy when you're with her?! I had enough of this lies Mark. I had enough so please, if you have atleast a tiny piece of care for me, let me go. I don't deserve this. I don't deserve you or to be treated like this." Umalis ako at iniwan siya. Mabilis ang bawat hakbang ko, I didn't even look where I was going.

Now I can do what I want. Di ko mapigilang umiyak, naghahabol na ako ng hininga pero ayaw pang huminto ng luha ko sa pag-agos. I set him free, and I'm free now. What we're doing was wrong, this is for the both of us.

Napahinto ako nang bigla akong manghina. My vision got blurry and wala akong makapitan to steady my vision. After fighting with the urge to black out, I gave up. Nawalan ako ng malay.

---

Nagising ako sa isang puting kuwarto. May taong hawak-hawak ang kamay ko. Ba't siya andito? Of all people, it's him again.