KABANATA II

236 32 4
                                    

"Doc... May improvement na po ba sa lagay ng anak namin? " tanong ni papa...

"Mr. Gracia, I'll go straight sa kondisyon ng anak niyo... Nasabi ko na rin toh kay Jean. She's not improving, in fact mas lalong lumalala ang kondisyon niya... Her cancer was level up to the last stage." naririnig kong umiiyak si Mama. Si Papa naman tahimik lang.

Napadilat na ako at hinawak ko ang kamay ni Mama. Nasa gilid ko lang pala siya.

"Ma... "

"Anak... Kamusta pakiramdam mo?"

"Okay naman Ma, mas malakas kesa kahapon" ngumiti ako bilang patunay na okay ako.

Si Papa naman napalingon sa gilid, halatang nagpipigil ng luha.

"Doc Seb? Ano pong balita?" kunwari hindi ko narinig ang sinabi niya kila Mama at Papa.

"Your health was improving Mira... Just always take your medecine on time and don't go to the rooftop again."

"Baby... We're so worried ng magcollapse ka sa rooftop kahapon." kahapon? Ibig sabihin ngayon lang ako nagising...

"Wag ka na ulit aakyat dun ng walang kasama ahh... "

"May kasama ako nun Ma... Si Zach." nagkatinginan si Mama at Papa. Pati si Doc tiningnan nila.

"Sino si Zach anak? " tanong ni papa.

"Yung bantay sa kabilang kwarto. Kaibigan ko Papa." Masaya kong sabi kila papa at mama.

"Ahmmm Mr. And Mrs. Gracia... I have to go to the other patient." paalam ni Doc Seb.

"Okay po Doc, Salamat."

"Baby... " hinaplos haplos ako ni Mama.

"Ma... Stop worrying, okay na ko... Nakita niyo po ba yung camera ko? "

"Eto nak... " inabot naman ni Mama sa akin... Si papa lumabas at may kausap sa phone.

"Picture tayo Ma... "

*click *click

"Yan ang ganda natin dito ohh hahaha"

Maya maya bumukas ang pinto.

"Hi Sis! Mas gaganda ka pa kapag suot mo toh."

Si ate Jean... May dala siyang box.

"Ano yan ate? Wieeeehh may maagang papasko ka sa akin? "

"Nuh ka ba di lang yan pamasko. Pabirthday na din yan hahaha"

"Hala! Isahan ang daya mo naman ate"

"Joke lang hahaha, sige bukasan mo na."

"Wow! Ate! Salamat salamat! Waaaaahhhh." isang wig... Wahahaha may buhok na ko.

Tinanggal ko yung sumbrero ko at inayos ko yung wig na bigay sa akin ni Ate... Tinulungan naman ako ni Mama na ayusin yun.

"Bagay sayo Sis hahaha ang ganda mo."

Ipinaharap naman ni ate sa akin ang isang salamin...

For the first time nakita ko ang sarili kong may buhok.

Naiiyak akong nagpasalamat kay ate. Niyakap ko din siya.

"Thank you ate.. I love you."

"Miracle... Malapit na birthday mo... Magdedebu ka na... Anong plano mo? Anong wish mo?"

"Hmmmmm... Tulad pa rin ng dati ate... Magbibigay pa rin tayo ng gifts sa mga batang patient dito." Tuwing nagsecelebrate ako ng birthday ko, lagi akong nagpeprepare ng panregalo sa mga batang pasyente tulad ko. Okay naman yun kila Mama at Papa. Masaya din sila na nakakatulong at nakakapagbigay saya sa ibang bata.

The BAKIT List [UNEDITED]Where stories live. Discover now