The BAKIT List [UNEDITED]

KABANATA VIII

Miracle Andreah Gracia

Hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam ko... Parang halo halo... Nahihilo ako, para akong nakalutang at nahihirapang huminga, pakiramdam ko nasa isang masikip na lugar ako...

Madilim... Wala akong makita... Naalala ko yung itsura nila Mama kanina... Hawak nila ako... Pero ngayon pakiramdam ko mag-isa ako... Wala akong maramdaman kundi sakit...
Sakit na hindi maipaliwanag.

"MIRACLE!"

"MIRACLE! " pamilyar na boses.. Umaalingawngaw ang sigaw niya sa pangalan ko... Pilit kong inaaninag kung saan nanggaling iyon.

May humawak sa kamay ko... Ramdaman ko ang init ng kamay niya... Inalalayan niya ko... Nagpadala ako sa paghatak niya...

May pintong bumukas.

Maliwanag!

Napaka-liwanag...

Nawala ang kamay na may hawak sa akin...

Unti unting naaninag ko ang paligid... Parang nakahinto ang oras...

Nasa tapat ko si Zach...

Naalala ko bigla ang misyon ko.

Naglakad siya kaya sumunod ako...

Pumasok kami sa isang silid...

Sa silid kung saan nakahiga ang katawan niya...

"Alam mo Mira... Natatakot ako."
Halata sa boses niya ang takot.

"Bakit naman? "

"Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin..."
Nagsimulang tumulo ang luha niya... Na agad naman niyang pinunasan.

"....hindi ko alam kung paano makabalik."

"Tara... " pag-aya ko sa kanya. Hinawakan ko siya...

Tulad ng nauna hatak hatak ko siya papuntang elevator...

Nasa lugar ulit kami kung saan una ko siyang dinala...

Rooftop...

"Tingnan mo Zach... Napakaganda ng Siyudad. "
Mula sa kinatatayuan ko tanaw ang mga makikinang at nagkikislapang mga ilaw sa siyudad.

"Oo... Napakaganda nga..." bakas sa mukha niya ang lungkot...

"Zach..." hinawakan ko ang kamay niya...

"...bakit malungkot ka?"

Napayuko siya... Inaabangan ko ang mga sasabihin niya...

"Do I deserve a second chance? "

"Everyone deserves a second chance..."

"Paano mo naman nasabi?"

"Because we are capable of changing... For good or for better."