თავი 1

792 29 4
                                    

მეზიზღება საკუთარი თავიც და ეს ცხოვრებაც.მას დარდის და ტკივილის მეტი არაფერი მოაქვს.ან რა უნდა მოგცეს? სიყვარული? სიყვარული სისულელეა.ჯერ მოდის მერე კი ისე გაუჩინარდება შენი ცხოვრებოდან თითქოს და არაფერი არ მომხდარაო.ყველაზე საზიზღარი გრძნობაა ამ ქვეყნად!მას ცუდის მეტი არაფერი მოაქვს! ან იქნებ მე ვფიქრობ ასე და ეს ასე სულაც არაა,რადგან არ მყვარებია ნამდვილი გრძნობით და ალბათ ვერც შევძლებ ამას.თან არც მინდა არავინაა ისეთი ვისაც შენი სითბო და სიყვარული უნდა.მხოლოდ და მხოლოდ „მამიკოს ფულები* უნდათ.შევეცი ეგეთებს აუტანელი ბოზები აღარ იციან რა ქნან,ფულის გულისთვის ყველას ფეხებს უშლიან.მძულს ყველა საკუთარი თავის ჩათვლით.
-ბატონო იუნგი-უცებ კარებზე კაკუნი გაისმა მის უკან კი მისტერ ლი მეგულებოდა.
-გისმენ,რამე მოხდა?-ვუთ ცოტა უხეშად
-იუნგი ადექი სკოლაში უნდა წახვიდე-მიტხრა ნაზად და ტკბილად
-არ მინდა!არ ვარ ხასიათზე-ისევ უხეშად და ცივად მივუგე
-ასე არ შეიძლება იუნგი! ადექი სასწრაფოდ!-უცებ ტონს აუწია და საგრძნობლად გაამკაცრა
-ჰომ კარგი-ვუთხარი ბუზღუნით
ავდექი და სააბაზანოში შევედი,ცოტა ხნანში გამოვედი და ტანზე შავი ჯინსი,შავი მაისური წარწერით „FUCK" და კეტები ჩავიცვი. ქვემოთ ჩავირბინე უცებ სადაც მამაჩემი დამხვდა
-ოჰჰ ახლა დაიწყებს ლექციების ტარებას-ვთქვი ჩუმად ისე,რომ არ გაეგო.
-იუნგი!-მომმართა ცივად
-გისმენ მამა-იგივენაირად მივუგე
-სკოლაში ყოველ დღე ივლი ამიერიდან გასაგებია?!-აგრძელებს საუბარს თან ჩაის მიირთმევს
-ოხხ მართლა?-ვუთხარი აგდებით
-კი, აუცილებლად ასე იქნება იუნგი! შენ კომპანია უნდა მართო.ჩვენს კომპანიას კი უტვინო მმართველი არ ჭირდება!-ამბობს და მიღიმის
-არ მინდა ეგ შენი კომპანია სუ შენ გქონდეს რა-ისევ აგდებით ვუთხარი
-რას ჰქვია არ გინდა?! იცოდე როგორც მე ვთქვი ისე იქნება გასაგებია?!-მითხრა გაბრაზებულმა
-გასაგებია-ვუთხარი და კარისკენ გავემართე,მაგრამ მამაჩემის ხმამ გამაჩერა
-იუნგი!!რამე ხომ არ გავიწყდება?
-არა
-იუნგი!
-რააა?
-ჩანთა!
-ოხხ ჰომ კაი ვიღებ,ვიღებ
15 წუთში სკოლასთან ვიყავი
-ღმერთო როგორ მეზიზღება აქაურობ-ვთქვი ზიზღით
უკან კი ლისას ხმა გავიგე
-ჰეიი იუნგი? როგორ მოხდა?-მითხრა სიცილით
-მამაჩემის ბრალია წრუწუნავ-ვუთხარი და ჩავეხუტე
ის ერთადერთია ვინც ჩემთან ფულის გამო არაა,რაც ძალიან მიხარია.
-მომენატრე იუნიუნ-მითხრა და თავისი ლამაზი ღიმილით გამიღიმა
-მეც წრუწუნ-ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე
-წამო,წამო ზარი უკვე დაირეკა-მითხრა,ხელი ჩამკიდა და კლასისკენ გაიქცა და მეც თან გაიყოლა.კლასში შესვლისას ყველა მომაშტერდა
-რა არის ხალხო პირველად მნახეთ?-ვთქვი სიცილით
-ბატონო იუნგი დაიკავეთ თქვენი ადგილი-მითხრა მასწავლებელმა
მე ჩემი ადგილი დავიკავე და თავი მერხზე დავდე
-ბავშვებო რაღაც უნდა გითხრათ.დღეს ჩვენთან ახალი მოსწავლე გადმოვიდა მისი სახელია-პაკ ჯიმინი-
______________________________
პ.ს ჩემი პირველი ფიკია და ძალიან მკაცრადაც ნუ შეაფასებთ.ვიცი პატარაა,მაგრამ შემდეგ თავებს დიდებს დავდებ😊❤

მხოლოდ შენ და სხვა არავინ!Where stories live. Discover now