მხოლოდ შენ და სხვა არავინ!

თავი 3

ვიგრძენი როგორ გაინაბა ჩემს შეხებაზე,მაგრამ უცებ მომიშორა. ერთმანეთს ვუყურებდით ასე დიდი ხანი,შემდეგ კი უკან გავტრიალდი და სახლისკენ წავედი. არ ვიცი რატომ, მაგრამ წასვლა არ მინდოდა,ამისდა მიუხედავად გზა განვაგრძე.
მთელი დღე უაზროდ გავიდა.

მეორე დღე->
სკოლაში წასვლა დამეზარა,მაგრამ საკონტროლო რო არ ჩაეკვეხოს ხო არ შემიძლია რაა.ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგ როგორაა ღმერთო??
-ჰაჰჰ ჯიმინის ხო ვნახავ რაც მთავარია.
-ჰმმ ჰეი ბრო ვის ნახავ?-უცებ ვივი შემოვიდა ოთახში
-იუნგი ცოტა ხმამაღლა გეთქვა კიდევ არ გინდა?-ეს თქვა და სიცილით რასაც ქვია იატაკზე გორვა დაიწყო.
-ჰეიი გეყოფა ვივ-ვუთხარი ბუზღუნით
-იუნგი ნუ იბუტები-მითხრა საყვარელად და ჩემი შემორიგება სცადა.
-შენ საყვარელ სახეს ვინ გაუძლებს ღმერთო-ვუთხარი სიცილით.
-ვერც ვერავინ-გამეკრიჭა საყვარელად.
-და მოიცა ვინაა ეგ შენი ჯიმინი?არ გამაცნო?-მითხრა ეშმაკური ღიმილით.
-ჰმმ,არა არავინ ახალი კლასელია მეტი არაფერი
-დარწმუნებული ხარ?-იგივენაირი ღიმილი მომაპყრო.
-კ..კიი
-3 წლიდან გიცნობ და შენი აზრით ვერ ვხვდები რაც ხდება შენ გულში?
-იცი მე თვითონაც არ ვიცი რა მჭირს ვივი
-გიყვარს შეგამოშტერებულო არსებავ
-2 დღის გაცნობილი?
-ჰმმ მერე რაა? 1 ნახვით შეყვარების არ გჯერა?
-არა რა თქმა უნდა,ეგ ხო სისულელეა
-აუუ რა დებილი ხარ ადამიანო რა.
-შენ ვისზე რას ამბობ,ყველა ქერა ხო შტერი და სულელია.
-მე განსაკუთრებული ქერა ვარ-გამეპრანჭა.
-ჰო განსაკუთრებულად შტერი და დებილი.
-უხხ იუნგი ნერვებს ნუ მიშლი რაა-გაბუტულმა მითხრა.
-დებილო მეც მიყვარხარ.
-ჰოჰო კაი.
-ჰეიი ვივ ნუღა ბრაზობ.
-ჰომ კაი,აუუუ, 08:45ია.
-ფუუ ამის,უნდა ავდგე სასწრაფოდ თორე დამაგვიანდება,აღარ შემიშვებენ და ჯიმინის ვეღარ ვნახავ.
-ჰოჰჰ წამოსტი,წამოხტი არ დაგაგვიანდეს თორე ჯიმინი დაგრჩება უნახავი-სიცილით მომიგო.
-ისა გასვლა არ გინდა?!
-ჰმმ!!არაა იყოს ვიქნები.
-აბაა დავაი აქედან.
-ჰო კაი კაი გავდივარ.
5 წუთში უკვე მზად ვიყავი,მაგრამ ალბათ გიჟს ვგავდი ისე მინდოდა, რომ არ დამეგვიანა.
-იუნგი მზად ხარ?-გარედან მიყვირის ვივიანი.
-ვაიმე გოგო მომასვენე რაა,ხოო მზად ვარ მზად ვაა.
-ეეე ეხლა ნუ ბუზღუნებ რა უფფ.
-მე მივდივარ ვივი და შენ რას იზამ?
-მეც წამოვალ.
-შენ?იქ?
-ჰოო,რა მერე?
-რავი სკოლას ხო ვერ იტან.
-ოოჰჰ,მერე რაა? იქ ყოველდღე ხო არ ვივლი კაცი.უბრალოდ ტაეს ვნახავ თორე მეტი არაფერი მინდა.
-ოჰოჰოჰო ტაეს მეტს ვერაფერს ამჩნევ შენ რა
-ეეეე წამოდი თუ მოდიხარ რაა.
-წამო
10 წუთში იქ ვიყავით უკვე
ზარი დარეკილი იყო,მაგრამ ამჯერად შეგვიშვეს.
კლასში შევედით თუ არა ტაეს სახე გაუნათდა,ვივიმ წივილი დაიწყო.
-ტაეტაეეე მომენატრეეეეე-წიოდა ბოლო ხმაზე და „ტაეზე" იყო შემხტარი.
-მეც მომენატრე ჩემო პატარა-სიხარულისგან ორივე მეცხრე ცაზე იყო.
-მისტერ ტეჰიონ თქვენი ადგილი დაიკავეთ-თქვა მასწავლებელმა გაბრაზებული,მაგრამ მაინც ბედნიერი ხმით.
ტაემ თავისი ადგილი დაიკავა და ვივიც მის გვერძე მიისვა,გვერძე რა მუხლებში.
-აბაა ვივი მოგენატრა სკოლა?-უთხა ვივის მასწავლებელმა.
-გოგონამ კი უარყოფის ნიშნად სახე დამანჭა და თავი გააქნია.მის ამ ჟესტიკულაციაზე ყველას გაეცინა.
-რაც იყავი მისის დარკბლუმ იგივე დარჩით-ეს თქვა და გაეღიმა.
-იუნგი ფეხზე რატო დგახარ?-მკითხა მასწავლებელმა.
-ამმმ......
-დაიკავე შენი ადგილი.
-დიახ,ახლავე.
მალე ჩემ ადგილზე დავჯექი -ჯიმინ-ამოვიჩურჩულე.
-გისმენ იუნგი-მანაც იგივე ტონით მითხრა.
-ჰჰმმმ,კიდევ რამე ხო არ გაქ გაუგებარი?
-აჰამმ,კი ყველაფერი გაუგებარი მაქ.ვერცერთი ვერ გავიგე-მითხრა ეშმაკური ღიმილით.
-კარგი მომიწევს მთელი დღე ახსნა,ღამე კიდევ გადავიმეორებთ.
-აჰამმ კარგი მოვემზადები კარგად,რომ გავიგო იმედია ვერ გავიგებ და ხელახლა ახსნა დამჭირდება.
-მეც მაგის იმედზე ვარ-ვუთხარი სექსუალური ხმით და ტუჩები გავილოკე.
-აჰმმ,იუნგი და ჯიმინი გეყოთ ლაპარაკი აბა მითხარით რაზე ვლაპარაკობდი.
-ამმ ბოდიშით მას.
-მისმინეთ და აღარ ილაპარაკოთ.
-კარგით მისტერ.
-ჰომ და რომელ საათზე დავიწყოთ მეცადინეობა?
-სკოლიდან პირდაპირ ჩემთან წამოდი,დრო არ დავკარგოთ მინდა მალევე გამაგებინო.
-კარგი,პატარავ პრობლემა არაა.