Onların hikayesi ufak bir kaza ile başladı.
Biri soğuktu hayata karşı "Ölüm" gibi. Tek gayesi kardeşini ve ablasının emanetini korumaktı, hayatı pahasına.
Diğeri ise daha karmaşıktı, bazen yakacak kadar sıcak, bazen de buz gibi soğuktu. Küçük yaşt...
Can, Meriç,Yiğit bu üçlü sabahın köründe çıkıp gitmişlerdi. Beni bu üç manyakla CeDeCe ile bırakmışlardı. Yani Cemre ve Ceren. Derya ile bana çok sinsice bakıyorlardı ya hadi hayırlısı.
-Cemre sen Bahar, ben Derya'yı alıyorum.
-Tamamdır.
Biz daha ne oluyor demeden Ceren Derya'yı dış kapıya sürüklemeye başlamıştı bile. Benim de farkım yoktu bende odamı sürükleniyordum Cemre tarafından. Bu arada Eylül kreşteydi.
-Cemre ne oluy-
-SUS KIZ KÜREKLE DÖVERİM SENİ.
Yapar mı?
Cevabı biliyorsunuz.
Napalım işte.
ALLAHA EMANET GİDİYORUZ.
~~~~~~
45 DAKİKA SONRA
Kızlar şu an kendime yavşayabilirim sanırım. Daş gibiyim la.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
