My First Crush <3

Chapter 5 (Part 2)

Readers? Miss me? Bukas may IIUD na po si Author niyo, medyo naging busy kasi sa ibang story eh. Ano na? Comment naman kayo dyan oh, wag puros basa lang ang effect lol. Sigee ito na.

Chapter 5 (Part 2)

So, as usual andito na ako ngayon sa harapan, kumanta, lalala. Ito pala yung kinanta ko.

"Hero"

Verse 1.

There's a hero,

If you look inside your heart,

You don't have afraid,

Of what you are.

There's an answer

If you reach into your soul.

And the sorrow that you know,

Will melt away.

Chorus.

And then a hero comes along,

With the strength to carry on,

And you cast your fears aside,

And you know you can survive,

So when you feel like hope is gone

Look inside you and be strong,

And you'll finally see the truth,

That a hero lies in you.

Repeat Chorus & Verse 1

It's a long road

When you face the world alone

No one reaches out a hand for you to hold.

You can find love,

If you search within yourself

And the emptiness you felt

Will disappear

Lord knows

Dreams are hard to follow

Bt don't let anyone

Tear them away

Hold on

There will be tomorrow

In time

You'll find the way.

(Repeat Chorus)

Naalala ko noon seven years ago, siya yung nagbigay ng panyo sa akin tapos sabi pa niya wag na daw akong iiyak kasi ang pangit ko na, ewan ko, ganito ba talaga ang tadhana? Niligtas pa nga niya ako sa mga kidnapper, actually di naman sila kidnapper, rappist ba kamo? Doon nagsimula lahat, ewan ko ba bakit ba tumama ang kanta sa akin. Hero means he's my savior after the incident seven years ago. He's part of my life, bug as for now, he's really part of it. But, I know taken na siya. Aasa pa ba ako? Only God knows kung tama pa ba tung nararamdaman ko para sa kanya, ewan ko naliliti na ako. Hanggang dito nalang siguro PC. You're my hero pero para sa ikabubuti ang tadhana nalang ang bahala sa atin.

Someone's POV

Ang ganda ng kanyang boses, nakakabighani, di ko alam basta nalang nagustuhan ko. Seven years ago. Seven years ago. It all started with.............................

Umiyak siya? After niyang kumanta, umalis na siya sa harapan.

Zecharaniña POV

Pagkatapos kung kumanta, umalis nalang ako, di ko nalang tinuloy yong party doon. Naremember ko pa ito.

"Huy Jaynine, bakit ka nandito? Di pa tapos ang party ha?"

"Charishmae *hik* ayaw ko na."

"HA! Anong ayoko ko na? Duuh??! Ang praning mo din no? If I know si PC mo na naman yan? Ano ba yan? JAYNINE, it's our PARTY enjoy it. Wag kang mag-alala you'll enjoy it. Forget about him. Okay? I heard kumanta ka. And duh!! Hero pa talaga yung title? Looks like affected ka Jaynine??!!! Give it some space. Be yourself. Kahit ngayon lang. Please??!!"

Ang haba naman ng litanya ni Charishmae okaaay fine!

"Eh kasi naman eh."

"Sshhhh. Tahan na. Ok? Sige na, oh ang ganda mo pa naman tapos yan lang iiyak ka lang? Ano ka ba! Bumalik ka na nga doon. Hinahanap na ako non ni Maikka HAHAHA!"

"Sige. Thank you so much. Aalis na ako ha? Thank you best."

With that I took a deep breath, at bumalik na ako sa party namin.

**~

Pagbalik ko sa classroom, di ko na nakita ang PC ko. Ganito na ba ako kapangit? Bakit ba? I keep myself busy nalang. Kahit papaano, naki FB nalang ako. Everytime na nag OL ako I always stalk his account. Yun nga lang In a relationship na siya.

**~

Natapos ang aming party, walang masyadong nangyare di kasi ako masyadong naki join medyo pagod din ako kanina. Ito ako nagmamadaling umalis...

Lakad.

Lakad.

Lakad.

Takbo.

Takbo.

Takbo.

Liko.

Liko.

Lakad.

Yes! Nandito na ako. Nandyan na sundo ko. Waaaaaaaah!

**~

Papasok na sana ako ng may naagaw akong atensyon, nakita ko ang PC ko na may kasama, kasama niya yung girflfriend niya na si Chryzelle. Ang sweet naman nila.

Umalis nalang ako and sa huling pagkakataon, tiningnan ko ulit si PC. Pero ang di ko lang maintindihan bakit nakatitig siya sa akin. At nakasmile pero nag iwas agad ako ng tingin. Siguro, guni-guni ko lang yun. Pumasok na din ako. Bahala na nga! Antok lang siguro ito.

"Manong, uuwi na po ako. Pagod na kasi ako sa party eh."

"Ah sige Maam Jaynine."

-Fast Forward-

*After 30 minutes*

Nakatulog pala ako sa buong biyahe,  bumaba nadin ako at pumunta na sa kwarto ko. Wala nga pala kaming pasok kasi daw rest day.

"Hans? Bakit ka ganyan? Bakit ka nakatitig sa akin? Ano ba? Naguguluhan na talaha ako!!"

A/N: Long time no chat may co wattpad readers. Ito na. Alam ko bitin. Pero bukas Chapter 6 na po taaayo. Aye.aye! Captain!~~

Enjoyyyyy! :* Love You!! <3