Christmas Passion..

κεφάλαιο 7

Ανέβηκα επανω στην κρεβατοκάμαρα της μητερας μου και άνοιξα το ντουπαλι που δεν με είχε αφήσει τοσα χρόνια να το αγκιξω με το κλειδί που είχε κρυμμένο με τα υπολοιπα και εψαξα τα χαρτιά τα ξεφυλλιζα ενα ενα και η καρδιά μου ράγισε, το τελευταιο χαρτί ηταν γι'αυτο το άρπαξα στο χερι μου το δίπλωμα το έβαλα στην τσέπη μου και τα υπολοιπα τα έβαλα στην θέση τους και έφυγα απο το σπίτι πήρα ταξί και πήγα στον Ignazio χτύπησα την πόρτα και με άνοιξε ο ίδιος μονο με μια φόρμα μαύρη χωρίς να φοράει κάτι από πανω του και οι κοιλιακοι του εκαναν την εμφάνιση τους.. Μπήκα μέσα και τον αγκαλιασα με δάκρυα στα ματια ήμουν βουρκωμενη με πήρε απο το χερι και πήγαμε στο σαλόνι καθισαμε και με ρώτησε τι έχω γιατί κλαίω και του είπα οτι βρήκα ενα χαρτί και του το έδωσα.. Το διαβασε λεξη προς λεξη και έμεινε έκπληκτος κάθε λέξη και ενα επιφωνημα.
<<είχα δίδυμη αδερφή που ηταν υιοθετημένη το πιστεύεις?>> είπα συγκλονισμένη
<<δεν ξέρω τι να πω πραγματικα μου φαίνεται αδιανόητο είμαι συγκλονισμένος όπως και εσύ,έχω χασει τα λογια μου>> είπε μπερδεμένος
<<αυτή δεν είναι η μητέρα μου>> σηκωθηκα και πηγαινα πέρα δώθε και μονο στης σκέψεις αυτές..
<<αρα είσαι η θεια των παιδιών μου>> είπε
<<δεν θα την συγχωρεσω ποτε αυτο>>είπα
<<Bella σε παρακαλώ έλα να καθίσεις να βρούμε μια λυση>> είπε ζαλισμενος
<<ναι συγνώμη δεν φταις εσύ σε κατι>>ειπα και καθισα
<<πάμε τώρα σε αυτή την γυναικα να μάθουμε τα παντα>>είπε
<<παμε>> είπα και σηκωθηκα απο τον καναπέ και μπήκαμε έπειτα στο αμαξι η καρδιά μου χτυπούσε ασταματητα.. Οτάν φτάσαμε μπήκε ο Ignazio πρώτος και έπειτα ακολούθησα και εγώ με την σειρα μου. Χτύπησε το κουδούνι και άνοιξε αυτήν η γυναίκα δεν ηταν πολύ μεγάλη και ουτε πολύ μικρή σαν ηλικία, μπήκαμε μέσα και καθισαμε στον καναπέ και ηρθε και αυτή και κάθισε μαζί μας..
<<κύρια Rossi θέλουμε να μάθουμε τα παντα για την κόρη σας ξέρουμε οτι σας πονάει αλλά απο εδώ η διδυμη αδερφή της θέλει να μαθει τα πάντα για την Barbara και για την υιοθεσία>> πήρε τον λογο ο Ignazio..
<<Σας παρακαλώ είναι αναγκη να μαθω τα παντα για να δω πως θα αντιμετωπισω την μητέρα μου>> είπα
<<θα σας πω>>είπε και όταν τελειωσε, εμειναν πράγματα χαραγμένα στην καρδιά μου, είχε ραγίσει οπως και ο εαυτός μου. μετα απο λίγο που φύγαμε την ευχαρίστησα και γυρισαμε στα σπίτια μας εγώ ανέβηκα στο δικο μου δωμάτιο μου ξαπλωσα στο κρεβάτι μου κοιτάζοντας την φωτογραφία της με την δικιά μου ειμασταν ίδιες σαν σταγόνες νερου.
Ακουσα κλειδιά πήρα μια ανάσα ανακούφισης και κατέβηκα κάτω την περιμενα, πλησίασε την κουζίνα και την ακολουθησα..
<<πως και δεν είσαι στην δουλεια?>> ρώτησε
<<τι είναι αυτό το χαρτί?>>είπα θυμωμένη και το άφησα μπροστά της το πήρε στα χέρια και το διάβασε
<<Bella ανοιξες το ντουλάπι?>> είπε
<<το ανοιξα για να μάθω τα παντα για την αδερφή μου>> είπα
<<αυτό που έκανες ηταν απαράδεκτο>> ειπε θυμωμένη
<<βάλε με και τιμωρία γαι το έγκλημα που διεπραξα>>είπα ειρωνικά
<<μην με ειρωνευεσαι μικρή μου τέλος ειπα θα κατσεις μεσα>> είπε
<<φεύγω και δεν θα με ξανά δεις>>είπα και ανέβηκα επάνω και άνοιξα την ντουλάπα έβγαλα την βαλίτσα την ανοιξα και έβαλα τα απόλυτος απαραίτητα.. Πριν φύγω έστειλα μύνημα στον Ignazio και θα ερχόταν να με πάρει να φύγω απο αυτό το σπίτι που λεγόταν χάος για μένα και να πάω να ζήσω την ζωή μου που τοσα χρόνια έχασα τα οποία μου τα είχαν καταστρέψει..

Στην φωτογραφία η Barbara με τον Ignazio απο τον γαμο τους..