IKAWALONG KABANATA
"Kailan ka ba kasi babalik sa France? Ang tagal mo na diyan. You told me you will only stay there for a day!" maktol ni Colton sa kabilang linya. Natawa ako sa kanya. I adjusted the webcam and stared at my boy's face.
"Baby.."
"I am not a baby Mom.." he pouted and crossed his arms. Colton's temper is.. what could I say? So much like his father maybe?
Colton Austin Bermudez. He is my five year old child. Siya ang bunga ng kasinungalingan ng lalaking iyon sa akin. I sighed. Ayaw ko ng maalala pa ang parte ng nakaraan ko na may kinalaman sa kanya. Tama na na ang anak ko ay ang buhay na alaala ng ama niya. Tanging ang pagiging malambing ni Colton ang nakuha niya sa akin.
"Hannah! Groupmates tayo sa modern dance." Danica rolled her eyes at me. Tumango ako and smiled at her. magmula noong inaya na ako ni Adam magpakasal, I was in a good mood every day. Kaya nga kahit na binubully pa rin ako ni Danica, mahaba pa rin ang pasensya ko.
We started rehearsing. Ilang ulit kaming natitigil dahil sumasabit sa fabric ng mga groupmates ko ang bracelet na binigay ni Adam sa akin. kaya napagpasyahan kong tanggalin na lang iyon at itabi sa bag ko.
"CR muna ako." Paalam ni Danica. Umalis na siya and we went through with the practice.
Ng bumalik si Danica, she was crying. At kahit hindi naman kami magkaibigang dalawa, nagalala pa rin ako. Nilapitan namin siya.
"Ayos ka lang ba?" Sarah asked her. Danica wiped her tears.
"No." she said while smiling. Baliw yata ito.
"These tears? Tears of joy ito." She jumped and hugged each one of us.
"Tears of joy?" hindi ko napigilang itanong. Tumango ito.
"My boyfriend asked my hand in marriage!" she squealed. Nagtinginan kami ng mga groupmates namin.
"May boyfriend ka?" bulong ni Cath. Danica went nearer.
"Sikreto lang natin ito ha? Kilala ninyo si Adam Samaniego?" my breath caught up in my throat sa pagbanggit pa lang nito ng pangalan ng nobyo.
BINABASA MO ANG
The Sweetest Lie (AWESOMELY COMPLETED)
Romance"Damn you Hannah! Bakit kailangang ikaw pa?" hirap na hirap niyang sabi habang kipkip ang mga kamay ko para hindi ako makagalaw. Tinitigan ko siya. "Tanong ko rin yan dati Adam, bakit kailangang ikaw pa? Wala ka namang ginawa kung hindi ang magsinun...
