Drabbles (Love. Music. KathNiel)

Flicker

**********

I just sat there, for God knows how long, my skin all wrinkly as my body soaked through the water that was already cold by now, the diamond ring remain clutched inside my clenched fist. Judging by the loud bang on the door, he must have left angry, and the way a suitcase was dragged on the hardwood floor, he may be gone long.

And I didn't even stopped him.

There was a nagging feeling inside me, a part wanting to hurt myself, another wanting to run to him. Stop him with all my might, kiss him roughly even if we're in the middle of LAX and tell him that it's not that I don't want to marry him. It's just, I can't marry him.

Just yet.

Matagal ko nang pangarap ito. Maging artista. Umarte sa pelikula at TV. Makilala ng mga tao.

Magkaroon ng mga fans.

Mahalin ng mga fans.

Magpasaya ng mga fans.

Para sa isang aktres na walang koneksyon sa kahit sinong executive sa isang TV network, o epelyidong konektado sa isang sikat na tao, hindi naging madali ang mga bagay bagay para sa akin. Kung may ipagpapasalamat man ako unang una, iyon ay ang pagmamahal sa akin ng mga tagahanga.

Talent sa pag-arte? Pabebe nga daw ako diba?

Ganda?

Mas marami pa nga daw di hamak na mas maganda kesa sa akin.

Kaseksihan?

I will always be ridiculed and bullied because of my bowleggedness and how I look like that I'm a twelve-year old.

I have lots of insecurities. Pero andyan lagi ang mga fans para paganin ang loob ko.

Andyan ang pagmamahal ng pamilya ko.

At andyan si Daniel. Ang taong oras- oras, minu-minuto ay ipinapaalala sa akin na maganda ako. Na kahit walang taong perpekto, he'll tell me otherwise.

And I will forever be thankful for him.

Pero dumadating ang pagkakataong kahit alam ko na mahal na mahal nila ako, may hahanapin pa rin ako. May kulang pa rin sa akin. I want to be recognized. Not just Kathryn Bernardo, a mainstream actress. Half of a loveteam.

I wanted to be Kathryn Bernardo.

The actress.

An artist.

'Let me grow.'

Hindi iisang beses na sinabi ko ang mga katagang 'yan kay Daniel. Hindi rin iisang beses na pinag-awayan namin ang sentimyento kong iyan. Na sa tuwing may magandang role o character na io-offer sa akin, ayaw nya.

'Masyadong sexy, Bal.'

'May eksenang topless ka? Ano ba naman 'yan Tangi.'

Likod ko lang naman ang makikita, Love. Rason ko.

'Kahit na. Hindi pwede 'yan.'

'Wag 'yan.'

'Ayoko, Kathryn.'

'Alam kong si Darna 'yan pero hindi ka pwedeng mag-bra at panty na mapapanood ng marami sa sinehan!'

'Hindi pwede. Walang hahalik sa'yong ibang lalaki kahit arte arte lang.'

Dadayain naman daw, bali. Paliwanag kong muli na may kasamang lambing.

'E kung totohanin nyang putanginang 'yan?'

Nararamdaman kong galit na sya. Tinapon na nya ang pinag-aaralan kong script ng isang indie film sa sahig.

'I just wanted to prove myself. Na ipakita sa lahat na kaya ko ring gawin 'yon. Na hindi ako pabebe.' I said, stiffling a sob while bending down to pick what he just threw.