LXXXI- Kâğıt ve Kalem

20 1 0
                                    

Kalemim, saplanmış kâğıdın ruhuna.

Bir alıp veremediği var onunla, belli.

Ne varsa artık, sadece ona döküyor içini.

Ve en olmadık yerde atmış kalem, çizgiyi;

Derinden ve mühtevli...

Biçare kâğıt, memnun bi' hayli

Kalem, üstüne kanını akıtsa da

Kâğıt, karşı çıkmıyor; tıpkı bir mazoşist aşık gibi.

Kalem asi ve asabi,

Kâğıt sadık ve harbi.

Masamdan Çalıkuşuna NotlarWhere stories live. Discover now