Ben zihnimin bulanık dumanlarında kaybolurken,
Sen müziğin bilmem kaçıncı tekrarında duvara yaslanıyordun.
Ben gecenin lacivert aynasında ruhumun yansımasına bakarken,
Sen gözyaşını döken bulutların altında pencerende duruyordun.
Bir defter vardı elinde, sımsıkı tuttuğun.
Günlüğündü herhalde, yaprakları saçlarına benziyordu.
Ben mi? Ben yıldızlara sığınıyordum, Çalıkuşu.
Bulutlara soruyordum içimdeki huzursuzluğu.
Laciverte boyuyordum mabedimde, duyguyu.
Herkese benzemeyen sen, Çalıkuşu;
Hiç gülmedin ruhuma.
Belki koşup gelmezdi ama
Çocuk gibi gülerdi o mutluluğa.
-
Final bölümüdür.
Okuduğunuz için teşekkürler. Şiirlerle kalın...
|05.02.2018|
BINABASA MO ANG
Masamdan Çalıkuşuna Notlar
Poetry"Her satırım sana çıkıyor çalıkuşu. Fakat asla o satırların toplamından 'biz' olmuyor." Kitaptaki söz ve şiirlerin hepsi bana aittir. -MadMajor tarafından! ©TÜM HAKLARI SAKLIDIR! | 14.08.2017 |
