Werken met BTS

Na de fotoshoot

Dani P.O.V.

De volgende dag werd ik wakker door geschreeuw in de gang. Mijn hoofd deed pijn en ik was heel boos op het geschreeuw. Dus ik opende de deur en zag Jungkook en Tea rond rennen. "Shut It !" Riep ik. De jongens zagen me en werden bang van mijn boze look en liepen snel weg. Ik sloot de deur en merkte dat ik iets in mijn hand had. Het was een usb. Ik besloot om de vragen die met de usb mee kwamen te negeren en mezelf op te frissen.

Ik zocht in de kamer naar pijnstillers die Amber altijd had maar kon ze niet vinden. Dus besloot ik maar om naar benden te gaan.

Benende zag ik Amber en Namjoon praten. Ik kuchte om haar aandacht te trekken maar het werkten niet. Ik besloot het op te geven aangezien ik alleen maar meer pijn kreeg van het kuchen.

Ik was net op weg naar mijn kamer die aan het einde van de gang was toen ik Jin tegen kwam. Hij had een z'n bril aan en een lange grijze trui. "Goede middag." Zei hij met een lach op z'n gezicht maar je kon de bezorgdheid in zijn ogen zien. "He Jin Hyung heb je mischien pijnstillers?" Hij knikte en liep zijn kamer terug in waardoor ik een glimp kon opvangen van Yoongi hyung die op de grond zat te trillen. Jin kwam terug met een pakje pijnstillers en gaf me een strip. "Gaat het?" vroeg hij bezorgt. Ik knikte:" Alleen hoofdpijn. Maar wat is er met Yoongi hyung hij trilde helemaal. "Maak je maar geen zorgen over hem." Jin veranderde snel het onderwerp. " He, waarom noem je ons hyung en niet oppa?" Ik antwoorde:" Oppa klinkt niet voor mij. Vind je het erg?" "Nee ik wilde gewoon de reden weten."

Amber P.O.V.

Ik praatten al een uur met al een met Namjoon Oppa en we kunnen het goed met elkaar vinden want dit deden we bijna elke dag sinds ik hier ben. We vertelde elkaar verhalen over onze lompheid en moesten verschrikkelijk hard lachen. Dankzij Namjoon begon ik met hier thuis te voelen.

We werden gestoord in ons gesprek door Jimin die ons waarschuwde dat het tijd was om te eten. Mijn gedachten gingen meteen 'Yes lunch'. We liepen naar de eet kamer en zagen Dani struikelen over Teahyung spullen. Ze begon in verschillende talen te vloeken teminste ik denk dat ze aan het vloeken was. "Ai dekon es saki tin ku pasa. ( ach waarom moet dit gebeuren {btw ik heb nooit op school geleerd hoe je in het pajamens moet schrijven maar ik heb het van kleins af aan leren spreken}) Dit is echt focking pijnlijk( in het nederlands). Fuck this shit." Ik begon te lachen en hielp haar op. Ze vroeg boos aan de jongens:"Kin su kos nag ta aki bow?"( wie zijn spullen liggen hier op de grond?) De jongens keken elkaar vragend aan alsof ze zeiden 'heeft iemand net verstaan wat ze zei?' Dani was het zat dus zei ze "Laat maar." en ging aan tafel zitten.