Παρτ 14

110 31 17
                                    

Σταύρος pov

Έμεινα μόνος μου με την αδερφή μου στο δωμάτιο. Αν όντως λέει αλήθεια; Εγώ τον πιστεύω, η Κατερίνα πως θα το πάρει είναι το θέμα. Και άντε πότε θα ξυπνήσει επιτέλους είναι τόση ώρα έτσι. Ο κύριος.... πατέρας της μπαίνει στο δωμάτιο με το κινητό μου επιτέλους.

-Θα σε αφήσω να φύγεις αν δεν πεις τίποτα

-Και η αδερφή μου;

-Θα είναι μια χαρά απλά μην πεις τίποτα. Θέλω να της μιλήσω και να περάσω λίγο χρόνο μαζί της

-Εντάξει θα περάσω καμιά βόλτα αύριο

Παίρνω το κινητό μου, βάζω το μπουφάν μου και φεύγω. Ευτυχώς η μηχανή μου ήταν παρκαρισμένη έξω. Θα περάσω αύριο που θα είναι ξύπνια γιατί νιώθω λίγο κάπως που την αφήνω.

Κατερίνας pov

Νιώθω τόσο κουρασμένη. Ανοίγω τα μάτια μου και είμαι σε έναν τελείως άγνωστο χώρο. Το στρώμα είναι πολύ σκληρό. Κοιτάω γύρω μου και βλέπω έναν άντρα να κάθεται και να με κοιτάει. Πετάγομαι και μαζεύομαι στο πάνω μέρος του κρεβατιού.

-Μην φοβάσαι

Μου λέει ο άγνωστος άντρας.

-Μή..μη..πως με βίασες;

Ο άντρας σκάει στα γέλια και σηκώνεται από την καρέκλα και κάθεται στο κρεβάτι.

-Δεν έχω σκοπό να σου κάνω κακό κόρη μου. Πρέπει να σου πω ότι είπα στο αδερφό σου

-Μισό τον Σταύρο; Αυτ..αυτός είχε φύγει

-Απλά τον είχα φέρει εδώ

-Κ..και που είναι τώρα; Τον....τον σκό...σκότωσες;

-Όχι τον άφησα να φύγει. Κατερίνα σε παρακαλώ θέλω να σου πω κάτι πίστεψέ με σε παρακαλώ. Πριν από χρόνια...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κάθομαι και τον κοιτάω με ανοιχτό το στόμα. Αποκλείεται να είναι αλήθεια. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτός είναι ο πατέρας μου.

-Ωραία αφού είπες την ιστοριούλα σου μπορείς να με αφήσεις να φύγω; Πόσα χρήματα θες;

-Κατερίνα κόρη μου..

-Δεν είμαι κόρη σου αποκλείεται η μάνα μου να έκανε κάτι τέτοιο λες ψέματα

-Αν λέω ψέματα τότε γιατί νομίζεις φύγατε για Γερμανία;

-Για την δουλεία της μαμάς

-Κάνεις λάθος είχα αρχίσει να σας πλησιάζω και δεν ήθελε να το μάθεις

-Δεν σε πιστεύω

-Πρέπει Κατερίνα είμαι ο πατέρας σου πρέπει να με πιστέψεις

Δάκρυα άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια του. Σηκώνεται και βγαίνει από το δωμάτιο. Ακούω τα αναφιλητά του πίσω από την κλειστή πόρτα. Μέσα από αυτά ξεχωρίζω βρισιές για την μαμά. Αν είναι αλήθεια όλα αυτά σίγουρα έχει δίκιο. Η πόρτα ανοίγει και μου πετάει κάτι χαρτιά στο κρεβάτι. Αμέσως βγαίνει έξω και κλείνει και την πόρτα. Παίρνω τα χαρτιά και αρχίζω να διαβάζω. Το ένα είναι από τεστ DNA και αποδεικνύει ότι δεν είμαι κόρη του πατέρα μου. Το άλλο είναι από την μάνα μου προς έναν Γιώργο και λέει ότι είμαι κόρη του. Λογικά είναι ο κύριος. Μπερδεμένα τα πράγματα. Και πρέπει να τον ρωτήσω αν είναι αυτός που μου έστελνε τα ανώνυμα μηνύματα. Ο κύριος Γιώργος μπαίνει ξανά στο δωμάτιο με μια κουβέρτα και μου την δίνει.

-Θα έχει κρύο απόψε

Ανοίγει την πόρτα για να φύγει.

-Κύριε περιμένετε..

-Τι θες;

-Πιστεύω ότι είστε ο πατέρας μου

Χαμογελάει και κάθεται δίπλα μου. Με αγκαλιάζει και περνάω τα χέρια μου γύρω του. Με αφήνει και κοιταζόμαστε για λίγο.

-Είστε πολύ νέος σε σχέση με την μαμά

-Είμαι δυο χρόνια μικρότερος αλλά σε παρακαλώ μπορείς να μου μιλάς στον ενικό και να με πεις μπαμπά; Το έχω ειλικρινά ανάγκη

-Ναι μπαμπά

Χαμογελάει και δάκρυα συγκίνησης κυλάνε ξανά από τα μάτια του. Με αγκαλιάζει ξανά και αρχίσαμε να συζητάμε για διάφορα θέματα.

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.

My Secret BoyfriendWhere stories live. Discover now