That Candy Girl Stole My Heart

Chapter 2

"What is the good news Jessy? Anong sabi ni aeron?

Tanong ko sa kanya ng makalapit siya sa amin gusto ko lang manigurado kong tama ba ang narinig ko kanina.

"Naibigay ko na ang candy at hayun pinagtawanan lang ako ng mokong pero tinanong niya sa akin kung sino daw ang nagpapabigay ngunit hindi ko sinabi kong sino"

"This is the craziest thing I've ever did hahahaha hindi ko na alam ang pinanggagawa ko. Nakakahiya!" Sabi ko

"Why don't you tell him directly to his face that you like him. Like ba o love? Well ikaw lang makakasagot" Mandy said

"I agree with Mandy's opinion, umamin kana lang sa kanya Crizea hindi yong dinadaan mo sa candy ang damdamin mo. Ano kayo naglalaro lang ng tagu-taguan? Tagu-taguan ng  damdamin ? Hindi mo naman sinasabing jowain mo siya" rojh said

"Nahihiya kasi ako! Atsaka hindi madaling umamin noh. At sa tingin niyo gusto ni mack na may umaamin sa kanyang babae sa harap niya mismo?"

"Ano naman ang nakalagay sa tatlong candy'ng iyon?"

"I like you, You make me smile, Good luck. I like him for 4 years at hanggang ngayon hindi parin niya pansin iyon. He's so close yet so far from me. He always makes me smile kahit sa simpleng bagay lang remember nung nagpa rebond ako? He said rebonded girl now showing well napangiti niya ako doon at least napansin niya rin ako. At sa good luck naman I just wanted to cheer him up sa tournament niya sa badminton malapit nadin pala iyon"

"Is that your reason? Nahihibang kana talaga " Jessy said

"Tumigil kana nga sa katangahan mo! Alam mo namang in love parin si Mack kay ellah and who knows pag nalaman niyang gusto mo sya? Edi iiwasan ka nun!" Mandy said

"Yeah you're right. I know I couldn't reach him. He's handsome, talented and an athlete. Every women drools over him and I'm just nobody"

"You have to accept that you and him will never meant to be, put that on your mind" Jessy said

Alam kong tama sila pero masama bang umasa?5 years ko na rin siyang gusto pero sa apat na taong iyon hindi man lang niya ako napansin ni ha o ho o hi wala akong natatanggap kahit na magkaklase lang kami at palaging nagkakasalubungan sa classroom.

I still remember the day when I saw him again. Akala ko noon hindi na ako mabibigyan ng pagkakataon na makita sya but fate is really great. I saw him again! And I won't waste the chance. Naging magkaklase kami. Mabuti naman at hindi na niya naisapang lumipat. Starting that day, nagsimula na akong magpapansin sa kanya. Ngumingiti sa tuwing nakakasalubong ko sya sa corridor. Minsan tinitingnan ko siya sa tuwing hindi sya nkatingin sa akin. Minsan naman nahuhuli niya akong pasulyap-sulyap sa kanya pero tinataasan niya lang ako ng kilay. Minsan naman binibigyan ko sya letters nilalagay ko lang sa kanyang upuan pero tinatapon niya lang nang hindi binabasa.

Love is hurt. When you didn't get hurt you wouldn't feel love. Love is not happiness because you have to take a risk so you could feel contentment. At least, you have tried to involve yourself in love.

Ang hirap magkagusto sa taong manhid. He's almost perfect but I'm not. Wala akong talentong ipinagmamalaki. Wala din akong gandang pweding ipagmayabang. Hindi rin ako Athlete. Matalino lang ako pagdating sa academic. He has the everything that I don't have. Will  destiny lead me on his way?